«Βγες έξω, σύντροφε! Ρίσκαρε
Τη δεκάρα, που ούτε δεκάρα πια δεν είναι…
Να περιμένεις πια δε γίνεται, είναι αργά πολύ!
Βοήθα τον εαυτό σου βοηθώντας μας:
Κάνε πράξη την αλληλεγγύη!»
Μ. Μπρέχτ
Πριν μερικές μέρες το υπουργείο Υγείας εξέδωσε την γνωστή εγκύκλιο απαγόρευσης συσσιτίων από μη αρμόδιους φορείς. Όπου αρμόδιοι κατά τη γνώμη του Υπουργείου είναι Δήμοι, εκκλησίες και Μ.Κ.Ο. Η δικαιολογία για την απαγόρευση είναι οι λόγοι …υγιεινής (!).
Φυσικά το Υπουργείο Υγείας, Κυνισμού και Αναλγησίας δεν νοιάζεται αν οι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε ή ψάχνουν στα σκουπίδια, νοιάζεται όμως για το ποιοι θα χειριστούν την παροχή τροφής. Και οι λόγοι είναι προφανείς. Είναι λόγοι ελέγχου του πληθυσμού -που οφείλει να ευγνωμονεί το χέρι που τον ταΐζει-, και των φορέων που το ίδιο το υπουργείο αναγνωρίζει και χρηματοδοτεί, με ό,τι σημαίνει όλο αυτό το αλισβερίσι. Από την άλλη, η εγκύκλιος σημαίνει απαγόρευση της έμπρακτης κοινωνικής αλληλεγγύης. Το υπουργείο και η κυβέρνηση γνωρίζουν καλά ότι απέναντι στην κρίση δημιουργείται ένα μεγάλο δίκτυο αλληλεγγύης, που περιλαμβάνει συλλογικές κουζίνες και κοινωνικά μαγειρέματα, περιλαμβάνει κοινωνικά ιατρεία, χαριστικά παζάρια, έμπρακτη στήριξη σε απεργούς, ανέργους, αστέγους κ.λ.π. Το δίκτυο αυτό ενισχύει τη συλλογική δράση και τη συμμετοχή σε μια ριζοσπαστική κατεύθυνση, βγάζει τους ανθρώπους από την λογική της φιλανθρωπίας και της ελεημοσύνης, δεν μοιρολατρεί θεωρώντας την φτώχεια φυσικό φαινόμενο, δείχνει τους υπαίτιους της κρίσης και τους έχοντες και κατέχοντες, αυτοοργανώνεται και δεν παίρνει χρήματα από πουθενά. Το στηρίζουν αυτοί και αυτές που συμμετέχουν σε αυτό. Όλα αυτά, λοιπόν, σε μια κυβέρνηση παράνομη και αυταρχική δεν είναι αρεστά. Η ίδια λοιπόν επιλέγει ουσιαστικά τον δρόμο της ποινικοποίησης …της φτώχειας και της αλληλεγγύης, εκδίδοντας γελοίες εγκυκλίους και βασιλικά διατάγματα. Λες και μπορεί να αντιμετωπίσει την οργή με νόμους.
Βεβαίως πάντα υπάρχουν οι πρόθυμοι σύμμαχοι κάθε εξουσίας, όπως ο Δήμαρχος Αθήνας που ξηλώνει τα παγκάκια στην πλατεία Κλαυθμώνος για να μην κάθονται οι άστεγοι και διατάζει αυτοί να συλλαμβάνοται όταν διεκδικούν κτίρια του Δήμου για να κοιμηθούν στα μεγάλα κρύα. Ή οι Γκαίμπελς των Μίντια (…ΜΟΥ), που συνδράμουν στο θεάρεστο έργο εξολόθρευσης της κοινωνίας.
Υπάρχει όμως και η απέναντι όχθη. Υπάρχουν οι νεόπτωχοι εργαζόμενοι/ες, οι άνεργοι/ες, οι άστεγοι/ες, οι φτωχοί/ες, όλοι οι πολίτες που απειλούνται από τη χούντα του τρικομματικού μαύρου μετώπου. Υπάρχουν οι συλλογικότητες και τα κινήματα, που έχουν καταδικάσει ξανά και ξανά την κυβερνητική πολιτική και αυτούς που την ασκούν, όπως πρόσφατα, στη μεγαλειώδη συγκέντρωση της Κυριακής. Όλες και όλοι αυτοί μαζί δείχνουν πως μπορούν με τον δικό τους τρόπο και την δική τους δράση να οργανώσουν τις δικιές τους δομές για να απαντήσουν στην κρίση. Η αλληλεγγύη είναι μια τέτοια δομή. Είναι το όπλο των φτωχών και των ονειροπόλων.
Κάνοντας πράξη, λοιπόν, την αλληλεγγύη και ταυτόχρονα την αντίσταση, Συλλογικές και Κοινωνικές Κουζίνες και Στέκια καλούν το Σάββατο στις 18 Φλεβάρη όλους τους συμπολίτες μας να κοπιάσουν στην πλατεία Κλαυθμώνος, από τις 12 το μεσημέρι, σ’ ένα μαγείρεμα και ένα γλέντι - απάντηση στη λογική του υπουργείου και της κυβέρνησης.
Στη βία της πείνας και την ποινικοποίηση της φτώχειας απαντάμε με αντίσταση, συλλογικότητα και αυτοοργάνωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου