Αγαπητοί σύντροφοι,
Με έκπληξη πληροφορήθηκα την απόφαση της Σ.Ε. του ΜΑΑ για παραίτηση της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βουλή.
Μπορεί να θεωρηθώ κι εγώ «δειλός», «μοιραίος» και «άβουλος» από ορισμένους όψιμους επαναστάτες, αλλά ας μου επιτραπούν ορισμένες σύντομες παρατηρήσεις:
- Επειδή συνεχώς κλίνουμε σ’ όλες τις πτώσεις τη λέξη δημοκρατία θα περίμενε κανείς μια τόσο σοβαρή απόφαση να είναι αποτέλεσμα μιας ευρείας συζήτησης με πολύ πλατιά συμμετοχή.
- Η Αριστερά δεν αποχώρησε από τη Βουλή σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες, όταν οι αγωνιστές της πλήρωναν με τη ζωή τους, με φυλακές, εξορίες και βασανιστήρια την ήττα του κινήματος στον εμφύλιο. Η ΕΔΑ με 11 βουλευτές στις αρχές της δεκαετίας του ’50 αποτελούσε απαντοχή του λαού και μέσα και έξω από τη Βουλή.
- Ένα ερώτημα: Αν παραιτηθούν τώρα οι βουλευτές της, στις επόμενες εκλογές τι θα κάνει; Θα ακολουθήσει τη γραμμή του Μίκη για αποχή;
- Το 2008 γιατί δεν παραιτήθηκαν μετά τα γεγονότα του Δεκέμβρη;
- Σ’ ότι αφορά στην ΚΕΔΑ, να με συγχωρήσουν ορισμένοι σύντροφοι που αναφέρθηκαν στη σχέση της με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά θα ήθελα να σημειώσω ότι η ΚΕΔΑ δεν παίρνει γραμμή ούτε από τον Καρατζαφέρη, ούτε από τις επικοινωνιακές αποφάσεις και επιλογές.
Με σ.χ.
Γιάννης Θεωνάς
Μέλος της Γραμματείας της ΚΕΔΑ
Αρχίζει να καταλαβαίνει ο ΘΕωνάς οτι τα δυο σοβαρά κόμματα της Αριστεράς είναι ο ΣΥΝ και το ΚΚΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι, ναι, πολύ σοβαρά. Ένα γέλιο θα τα θάψει... (και η μπάλα θα πάρει και τους αθώους εντός τους, δυστυχώς)
ΑπάντησηΔιαγραφήtoσος τυχωδιωκτισμος... το γαρ πολυ της θλιψεως... mike
ΑπάντησηΔιαγραφήAλαβάνος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΜΑΑ ΓΙΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ
Η επιστολή του Γιάννη Θεωνά μπορεί να περιείχε αυστηρή πολιτική κριτική προς το Συντονιστικό, μπορεί να περιείχε ακραίες εκφράσεις ( το Συντονιστικό “παίρνει γραμμή από τον Καρατζαφέρη…”) αλλά ήταν συντροφική κι όχι προσωποποιημένη. . Κι έτσι ακριβώς πρέπει να είναι και οι απαντήσεις όσων σ/φων διαφωνούν μαζί του και θέλουν να του απαντήσουν. Ειδικά στην περίπτωση του Γιάννη που, όπως είχα πει και στη Συνδιάσκεψη, με όλη του τη δράση δίνει ένα πρότυπο ηθικότητας για την αριστερά σε εποχή μεγάλης απαξίωσής της. Μπορεί οι περισσότερες διορατικές τοποθετήσεις του Μετώπου να δικαιώνονται από τη ζωή, αυτό όμως δεν πρέπει να μας οδηγεί σε αλλαζονικές συμπεριφορές. Θέλουμε αρνητικούς προς το Μέτωπο ανθρώπους της αριστεράς να τους κάνουμε θετικούς, κι όχι τους φίλους μας να τους κάνουμε εχθρούς. Η κριτική στις θέσεις μας μπορεί να μας κάνει να τις κατανοήσουμε ή να τις επεξεργασθούμε καλύτερα, άρα είναι πολύ χρήσιμη, όταν μάλιστα προέρχεται εκ των ένδον, έχει το δηλαδή το τεκμήριο της προφύλαξης κι όχι της αποδόμησης του Μετώπου.
Με την ευκαιρία, σε σχέση με τις παρατηρήσεις του σ. Γιάννη έχω να πω ότι:
Πρώτο, η ανακοίνωση δεν κάνει λόγο για “παραίτηση”, όπως αναφέρει ο Γιάννης, αλλά γιᨔαποχώρηση”, που σημαίνει ότι οι βουλευτές κρατούν την βουλευτική τους ιδιότητα, την αξιοποιούν στη δράση τους μέσα στην κοινωνία και έχουν τη δυνατότητα οποτεδήποτε, αν οι συνθήκες το απαιτούν, να ανακαλέσουν αυτή την απόφαση περιστασιακά ή ολοκληρωτικά.
Δεύτερο, η απόφαση αυτή έγινε δεκτή από το Συντονιστικό ομόφωνα, από όσους τουλάχιστον ήταν παρόντες ή ειδοποιήθηκαν τηλεφωνικά, συμπεριλαμβανομένων όλων των συλλογικοτήτων, με εξαίρεση τον σ. της ΔΕΑ που εξέφρασε επιφύλαξη, όχι όμως αντίρρηση.
Τρίτο, ο σ. Θεωνάς ενδεχομένως έχει δίκιο για ¨”ευρεία συζήτηση με πλατειά συμμετοχή”. Οι εξελίξεις όμως τρέχουν με τεράστια ταχύτητα κι αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα το Μέτωπο να σέρνεται με το ζόρι πίσω από τα γεγονότα, όπως βλέπουμε σήμερα να γίνεται με τον ΣΥΡΙΖΑ και το Σύνταγμα αλλά και όλα τα μεγάλα πολιτικά ζητήματα. Πιστεύω ότι το Συντονιστικό κινείται πλήρως στα πλαίσια του γράμματος και του πνεύματος της Πανελλαδικής Συνάντησης και οι αποφάσεις του όχι μόνο έχουν την αποδοχή της μεγάλης πλειοψηφίας των φίλων μας αλλά και πολύ έξω από εμάς.
Τέταρτο, πρέπει να κατανοεί ο Γιάννης ότι μπορεί να είχαν και επικοινωνιακή διάσταση κάποιες θέσεις μας – και αναγκαστικά το επιδιώκουμε αυτό – αλλά το κύριο στοιχείο τους είναι βαθιά πολιτικό – είτε για το “ελικόπτερο”, δηλαδή για την απομάκρυνση της κυβέρνησης, είτε για την “Ταχρίρ”, είτε για την “αποχώρηση”. Κι αν την “αποχώρηση” την γελοιοποιεί σήμερα το ΛΑΟΣ, από το χώρο του Μετώπου είχε εκπορευθεί ως ιδέα εδώ κι ένα χρόνο.
Πέμπτο, τις εποχές που αναφέρει ο σ. Γιάννης η αριστερά είχε ένα ηθικό μεγαλείο. Τώρα θεωρείται κρίκος του συστήματος. Η διαφοροποίησή της από τη σημερινή Βουλή της Τρόικα, όχι μόνο μπορεί να την οδηγήσει σε μια ανάκτηση της αξιακής κληρονομιάς της, αλλά είναι και μια υπηρεσία στον κοινοβουλευτισμό, δείχνοντας ότι υπάρχει κι άλλη αντίληψη για αυτόν.
Καταλήγοντας και επανερχόμενος στα αρχικά θα ήθελα να τονίσω ότι το πιο σημαντικό για το Μέτωπο δεν είναι ούτε οι πολιτικές του θέσεις ούτε οι εξυπνάδες του ούτε τα σωστά του ούτε τα λάθη του ούτε η “αποχώρηση” ή η “παραμονή”, αλλά ότι έχουμε καταφέρει να δημιουργήσουμε ένα πλαίσιο εντιμότητας, ειλικρίνειας, αλληλοσεβασμού και αλληλεγγύης που μας επιτρέπει να λειτουργούμε ως ομάδα με δημιουργικότητα, επινοητικότητα, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα και να βγούμε, όσοι προερχόμαστε από εκεί, από το κλίμα της ακθήλωσης, των διενέξεων και της ίντριγκας που είδαμε στην κορυφή του ΣΥΡΙΖΑ, όχι βέβαια από όλους, των δύο τελευταίων χρόνων. Αυτή την κατάκτηση την χρειαζόμαστε και θα την κρατήσουμε με κάθε τρόπο σήμερα που ο λαός γράφει ο ίδιος την ιστορία του.
Α.Α.