 |
| Mercat de la Boqueria, by Mutari (Own work) [Public domain], via Wikimedia Commons |
Η ΕΛΠΙΔΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Στις 8-9 και 10 Ιουλίου 2011 θα πραγματοποιηθεί η Δ΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Πολλαπλασιάζουμε τις προσπάθειές μας ώστε να γίνει πιο αποφασιστική και αποτελεσματική η πάλη της Αριστεράς ενάντια στην καταστροφική πολιτική της κυβέρνησης. Συμβάλουμε στη δημιουργία ενός ισχυρού μαζικού κινήματος. Επιδιώκουμε την κοινή δράση των δυνάμεων της Αριστεράς. Καλούμε τον κόσμο που εμπνέεται από την κοινή δράση της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να πυκνώσει τις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, να αναζωογονήσει με νέους αγωνιστές/ριες, τις τοπικές οργανώσεις βάσης, τις κλαδικές και θεματικές επιτροπές, να αναπτύξει την πάλη ενάντια στην καταιγίδα των κυβερνητικών μέτρων και ταυτόχρονα να συζητήσει οργανωμένα και δημιουργικά τις προτάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής, ώστε στη Συνδιάσκεψή μας να αποτυπωθεί η βούληση των μελών και του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ για ένα νέο ουσιαστικό ξεκίνημα και για τη δημιουργία μιας νέας δυναμικής του ενωτικού μας εγχειρήματος.
Δεν ξεχνάμε πόσο πληγώσαμε και πληγωθήκαμε το τελευταίο διάστημα, από διχαστικές
επιλογές.
Εγγύηση για να μην επαναληφθούν παρόμοια φαινόμενα, είναι η ειλικρινής επιβεβαίωση της συμφωνίας μας ότι πορευόμαστε όλοι μαζί, η ενίσχυση της κοινωνικής μας γείωσης, η συνεχής εξωστρεφής δράση μας, η ενεργοποίηση του κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ και η ουσιαστική συμμετοχή του στην αντιμετώπιση των προβλημάτων σε τοπικό και κλαδικό επίπεδο, καθώς και στις πολιτικές διαδικασίες που αφορούν στην κεντρική πολιτική μας παρουσία. Ένα προαπαιτούμενο για την υλοποίηση αυτής της συμμετοχής είναι η παρουσία των εργαζομένων , των νέων των γυναικών στο προσκήνιο των δραστηριοτήτων του ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξη των ζητημάτων φύλου συνδυασμένων με την σκληρή ταξική αντιπαράθεση ενάντια στην υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων. Η ενότητα της Αριστεράς αποτέλεσε για τις δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ στρατηγική επιλογή. Δεν θα επιτρέψουμε ούτε να σπαταληθεί, ούτε να απαξιωθεί και μάλιστα σε μια τέτοια συγκυρία που η ανάγκη της αναδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρη, για το λαό και τον τόπο.
Έχοντας συνείδηση των δυσκολιών της σύνθεσης των διαφορετικών εκτιμήσεων και θέσεων σε κρίσιμα οικονομικά ζητήματα αλλά και τις διαφορετικές προσεγγίσεις στα ζητήματα της οργανωτικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ, προτείνουμε ένα πολιτικό πλαίσιο διαλόγου για προβληματισμό και εμπλουτισμό.
Ένα πλαίσιο που να χωράνε όλες οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, όχι μίνιμουμ για να μην μπορεί να δράσει, αλλά προωθητικό και επαρκές και για να δράσει και για να προβάλει την πολιτική του ταυτότητα και ιδιαιτερότητα.
1. Το πολιτικό ζήτημα
Λύση Αριστεράς στην πολιτική κρίση
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει εξελιχθεί στη χειρότερη και πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης. Η παραμονή της στην εξουσία θα συνοδευτεί με ακόμα πιο άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, με ολοκλήρωση της κατεδάφισης του κοινωνικού κράτους, με καθολική εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, των υποδομών και του δημόσιου πλούτου της χώρας με υποθήκευση του μέλλοντος της χώρας στα συμφέροντα του κεφαλαίου, με μια μακρόχρονη πρόσδεσή της σε ένα πείραμα χρεοκοπίας του λαού και ενός νέου απεχθούς μοντέλου κοινωνίας, με συρρίκνωση της δημοκρατίας και ενίσχυση του αυταρχισμού και της καταστολής, με υπονόμευση της εθνικής μας ανεξαρτησίας και της λαϊκής κυριαρχίας.
Δεν έχει την πολιτική, δημοκρατική και ηθική νομιμοποίηση να υποτάσσει τη χώρα και το λαό στις απαιτήσεις των κυρίαρχων δυνάμεων του καπιταλισμού.
Σήμερα καθίσταται βασικός όρος επιβίωσης της κοινωνίας η ανάγκη:
Να ανατραπεί η πολιτική της κυβέρνησης, να ηττηθεί και να «φύγει» η κυβέρνηση Παπανδρέου. Να αποδυναμωθεί συνολικά ο δικομματισμός, να αδρανοποιηθούν τα εφεδρικά σενάρια διαμόρφωσης μνημονιακών πλειοψηφιών, να αλλάξει ο κοινωνικός και πολιτικός συσχετισμός δυνάμεων, να ενισχυθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς.
Καμιά αυταπάτη δεν πρέπει να υπάρξει ότι η ΝΔ μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αφού η ΝΔ παρά την αντιπολιτευτική, αντιμνημονιακή ρητορική της, συμφωνεί με τη νεοφιλελεύθερη, σκληρή ταξική πολιτική της κυβέρνησης.
Εξάλλου οι πρόσφατες εκλογές στην Πορτογαλία έδειξαν καθαρά που οδηγούν τα πολύ υψηλά ποσοστά αποχής, ως ψήφος διαμαρτυρίας προς τις μνημονιακές επιλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται με στόχο να δημιουργηθούν οι όροι κοινής δράσης, σύγκλισης και συμπαράταξης όλης της αριστεράς και της συνάντησής της με τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ που διαχωρίζει σταθερά και αξιόπιστα τη θέση του από τις πολιτικές των μνημονίων. Ο ΣΥΡΙΖΑ καλεί στη συγκρότηση μετώπου κοινής δράσης και πολιτικής συνεργασίας ώστε να διαμορφωθεί μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, ένας νέος συνασπισμός εξουσίας στη βάση ενός προωθημένου ριζοσπαστικού, προγράμματος.
2. Το οικονομικό ζήτημα
Να δώσουμε ένα τέλος στην βαρβαρότητα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού.
Οι συνέπειες της εφαρμογής του μνημονίου είναι δραματικές. Η κυβέρνηση με εργαλείο το μνημόνιο πέτυχε να ικανοποιήσει τις πιο μύχιες επιδιώξεις του κεφαλαίου, να ανατρέψει θεμελιώδεις κατακτήσεις δεκαετιών πάλης των εργαζομένων και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων, να βυθίσει την οικονομία στο φαύλο κύκλο υπερχρέωσης και ύφεσης. Παρά την αποτυχία των μέτρων να υλοποιήσουν τους διακηρυγμένους στόχους, η κυβέρνηση και η τρόικα επιμένουν στην ίδια και σκληρότερη γραμμή. Ήδη εξαγγέλθηκαν συμπληρωματικά μέτρα για το 2011 και νέα κατεδαφιστικά μέτρα για την τριετία 2012-14, ενώ προωθείται το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και ό,τι έχει απομείνει από τις δημόσιες επιχειρήσεις. Κάτι που αποτελεί τεράστιο έγκλημα σε βάρος της κοινωνίας και της χώρας μας.
Το προωθούμενο σύμφωνο για το ευρώ, όχι μόνο δεν αντιμετωπίζει το δομικό πρόβλημα του μηχανισμού του ευρώ που παράγει τεράστιες αποκλίσεις, εξαρτήσεις και υπερχρέωση αλλά αντίθετα επιβάλει τη δικτατορία των αγορών, των ισχυρών κρατών, των τραπεζών και των δανειστών ενώ συρρικνώνει περαιτέρω τη δημοκρατία, ενισχύει τον αυταρχισμό και την καταστολή και θεσμοθετεί το νεοφιλελευθερισμό.
Οι κυρίαρχες δυνάμεις του καπιταλισμού οικοδομούν συστηματικά ένα μοντέλο Ε.Ε. που έχει ως χαρακτηριστικά:
· το μιλιταρισμό,
· την κατάργηση της κρατικής ιδιοκτησίας σε όλους τους τομείς
· την εφαρμογή σκληρών ταξικών μέτρων διανομής του πλούτου υπέρ του κεφαλαίου και μιας μικρής κοινωνικής μειοψηφίας
· την κατεδάφιση των κατακτήσεων και των δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας
· την υπονόμευση του μέλλοντος των νέων,
· τη συρρίκνωση της δημοκρατίας
· την απαξίωση των θεσμών, την ενίσχυση του αυταρχισμού και της καταστολής, την κλιμάκωση των φαινομένων ρατσισμού, την οικολογική υποβάθμιση.
Εμείς σε συντονισμό και με άλλες δυνάμεις στην Ε.Ε. και την Ευρώπη, παλεύουμε για την ανατροπή αυτού του μοντέλου.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είναι επίκαιρη η ανάγκη για ανατροπή του οικονομικού και κοινωνικού μοντέλου που οικοδομεί ο νεοφιλελεύθερος καπιταλισμός και η σύνδεση της εναλλακτικής πρότασης με τη σοσιαλιστική προοπτική .
Οι θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ένα εναλλακτικό πρότυπο οικονομικού, κοινωνικού και οικολογικού μετασχηματισμού της χώρας σε όφελος του εργαζόμενου λαού που θα περιλαμβάνει και την ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα, εντάσσονται σ’ ένα συνολικό σχέδιο και πρόγραμμα που κατευθύνει την δράση του.
Οι επίκαιροι άξονες δεν μπορεί παρά να θέτουν τα πιο κάτω ζητήματα:
- α. Άμεση απεμπλοκή από όλα τα μνημόνια –ελληνικά και ευρωπαϊκά- και τις συνέπειές τους.
- β. Πάλη για να μην εγκριθεί το νέο τετραετές μνημόνιο.
- γ. Ριζική αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος, αποκατάσταση των πληγμάτων που έχουν δεχθεί οι μισθοί και οι συντάξεις, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και η παραγωγική βάση της χώρας. Ανατροπή των περικοπών και επιστροφή των μισθών και συντάξεων στα επίπεδα που είχαν πριν το μνημόνιο. Φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων με συντελεστή 45%. Φορολόγηση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας και της εκκλησιαστικής και μοναστηριακής περιουσίας. Μέτρα για την αύξηση της σταθερής εργασίας, την απόκρουση των απολύσεων και της απορυθμισμένης εργασίας, την ισότητα των δύο φύλων στην εργασία, την εξάλειψη κάθε μορφής βίας στους χώρους εργασίας. Στήριξη των ανέργων, του κοινωνικού κράτους και ενός δημόσιου και κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, σύμφωνα με τις απαιτήσεις των Συνδικάτων.
- δ. Απόρριψη του Συμφώνου για το ευρώ. Η κυβέρνηση δεν έχει καμιά νομιμοποίηση να υπογράψει αυτό το Σύμφωνο, ούτε η Βουλή να το εγκρίνει. Να μιλήσει ο λαός και να το απορρίψει με δημοψήφισμα. Συμβάλουμε στην ανάπτυξη αντίστοιχων κινημάτων σε εθνικό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Ταυτόχρονα, ανεξάρτητα από τις υπάρχουσες διαφορετικές απόψεις, για την ανατροπή του νεοφιλελεύθερου ευρωπαϊκού οικοδομήματος, για την υπεράσπιση των κατακτήσεων των εργαζομένων.
- ε. Ριζική αντιμετώπιση του χρέους.
Το χρέος συνιστά μείζον πρόβλημα, έχει καταστεί μη βιώσιμο και μη διαχειρίσιμο. Έχει καθαρά σκληρό ταξικό χαραχτήρα και είναι σύμπτωμα των επιλογών των δυνάμεων του κεφαλαίου. Δεν είναι χρέος του λαού και δεν μπορεί να φορτώνεται στην πλάτη του. Διεκδικούμε τη διαγραφή του μέγιστου μέρους του και ουσιαστική βελτίωση των όρων αποπληρωμής του υπόλοιπου, ανάλογα με τις πραγματικές δυνατότητες της χώρας. Συμβάλουμε στην ανάπτυξη κινήματος, συμμετέχουμε σε μορφές ελέγχου (Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, Επιτροπή Έλεγχου της Βουλής), αμφισβήτησης και προσδιορισμού του απεχθούς και παράνομου τμήματός του, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Αποκρούουμε τα σενάρια «αναδιάρθρωσης», που μεθοδεύονται με αλλεπάλληλους νέους δανεισμούς και στοχεύουν να εξυπηρετήσουν τα μακροπρόθεσμα συμφέροντα των κερδοσκόπων δανειστών δημιουργώντας ταυτόχρονα συνθήκες μόνιμης υπερχρέωσης και υποθήκευσης της δημόσιας περιουσίας.
- στ. Εθνικοποίηση-κοινωνικοποίηση με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο του Τραπεζικού συστήματος της χώρας, αλλαγή του προσανατολισμού και της λειτουργίας του, υπέρ του λαού και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
- ζ. Υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα των αγαθών της παιδείας, της υγείας, της παροχής ενέργειας, της παροχής κοινωφελών υπηρεσιών, της κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας.
- η. Απόκρουση των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας. Εφαρμογή προγραμμάτων ανασυγκρότησης της οικονομίας σε όφελος των εργαζομένων και του λαού.
- θ. Δημοκρατική αναμόρφωση του κράτους και του πολιτικού συστήματος.
- ι. Πάλη για διαμόρφωση προϋποθέσεων που θα υπηρετήσουν το όραμα και το στρατηγικό στόχο του σοσιαλιστικού μετασχηματισμού της κοινωνίας.
3. Το κοινωνικό πρόβλημα
Για μια αγωνιστική κοινωνική συμμαχία των θυμάτων του μνημονίου.
Η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή μας, πραγματοποιείται μέσα σε ένα εξαιρετικά «καυτό» και εκρηκτικά κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον.
Η βαρβαρότητα του μνημονίου, που συνεχώς ανανεώνεται και ενισχύεται, το ξεπούλημα του πλούτου της χώρας και η πρωτοφανής επέμβαση της τρόικας, του ΔΝΤ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, στα εσωτερικά μας, έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους, το σύνολο του ελληνικού λαού και τη χώρα μας στη χειρότερη κατάσταση στη σύγχρονη ιστορία.
Σ’ αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα έχουμε από την ώρα που εξαγγέλθηκε το μνημόνιο και τα πρώτα μέτρα της κυβέρνησης, μια συνεχή κλιμάκωση των λαϊκών αγώνων σε πολλά επίπεδα. Απεργίες, συλλαλητήρια και πολλές άλλες μορφές αντίστασης και πάλης, νέα κοινωνικά κινήματα (διόδια, δεν πληρώνω, ακρίβεια, χωματερές κλπ) σφράγισαν αυτούς τους αγώνες την προηγούμενη περίοδο.
Το τελευταίο διάστημα μπήκαμε σε μια νέα φάση του κινήματος αντίστασης κατά των μέτρων, που αποτελεί τομή και νέα ποιότητα. Έχουμε το κίνημα των «αγανακτισμένων». Στην πλατεία Συντάγματος και σε όλες τις πλατείες των μεγάλων πόλεων της χώρας.
Ένα κίνημα που διαμορφώνει κλίμα αισιοδοξίας και θετικές προοπτικές.
Τα κύρια χαρακτηριστικά αυτού του κινήματος είναι:
· Η συγκλονιστική συμμετοχή νέων, αλλά και όλων ανεξαιρέτως των ηλικιών, η μαζικότητα, η συνέχεια, η μαχητικότητα, η πανελλαδική διάστασή του, ο αυτόνομος χαρακτήρας του, τα στοιχεία της συλλογικότητας, της δημοκρατίας, της αλληλεγγύης και του διεθνισμού.
· Η σαφήνεια των κεντρικών του στόχων:
- Να ανατραπεί το μνημόνιο και τα πρόσθετα μέτρα
- Να φύγει η κυβέρνηση
- Να φύγει η τρόικα από την Ελλάδα.
Τα συνθήματα αυτά ενώνουν όλους και όλες που συμμετέχουν στο κίνημα των «αγανακτισμένων».
Οι δυνάμεις του κατεστημένου, αιφνιδιασμένες και αμήχανες στην αρχή, προσπάθησαν για λίγο να χαϊδέψουν αυτό το κίνημα και να το φέρουν σε αντιπαράθεση με το εργατικό και λαϊκό κίνημα της προηγούμενης περιόδου. Τώρα περνούν ανοιχτά σε επίθεση με σαφή την προσπάθεια συκοφάντησής του. Μιλούν για δήθεν κινδύνους, για τη δημοκρατία και την ομαλή πορεία της χώρας, εκμεταλλευόμενες κυρίως κάποια ακραία συνθήματα τμημάτων αυτού του κινήματος.
Αποτελεί θετική εξέλιξη ότι το κίνημα των «αγανακτισμένων», με την πάροδο του χρόνου, χωρίς να χάνει τη μαζικότητα του, οργανώνεται με συστηματικό και συλλογικό τρόπο, ενώ εντείνεται η προσπάθεια προσανατολισμού του σε συγκεκριμένους στόχους ανατροπής της νεοφιλελεύθερης και αντιλαϊκής πολιτικής.
Καθημερινά πραγματοποιούνται ανοιχτές συνελεύσεις με μεγάλη συμμετοχή και ευρύ φάσμα συμμετεχόντων. Έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον οι μορφές άμεσης δημοκρατίας που χρησιμοποιούνται.
Οι συνελεύσεις αυτές συζητούν για όλα τα ζητήματα που αφορούν την πορεία αυτού του κινήματος.
Μέσα στον Ιούνιο προβλέπεται κλιμάκωση των εκδηλώσεων. Ενόψει της Συνόδου Κορυφής της Ε.Ε. και της ψήφισης από τη Βουλή του νέου «μεσοπρόθεσμου» προγράμματος.
Η κυβέρνηση καλλιεργεί και ποντάρει στο φόβο της κοινωνίας και των εργαζομένων, με επίκληση κυρίως των επιπτώσεων της χρεοκοπίας της χώρας. Ως ένα βαθμό καταφέρνει επικοινωνιακά να δημιουργήσει ένα τέτοιο κλίμα. Αυτό το «μούδιασμα» του λαϊκού κινήματος ενίσχυσαν και άλλοι παράγοντες και κυρίως η αφερεγγυότητα της ηγεσίας του συνδικαλιστικού κινήματος και οι δυσκολίες κοινής δράσης και συνεργασίας των δυνάμεων της Αριστεράς. Πρωταρχικό ζήτημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η συμβολή του στην ανάπτυξη ενός ισχυρού μαζικού κινήματος με κεντρικά συνθήματα - μηνύματα :
α. Δε χρωστάμε. Το χρέος δεν είναι του λαού.
β. Δεν πληρώνουμε. Δεν αναγνωρίζουμε το επαχθές και τοκογλυφικό, δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος του χρέους. Να πληρώσουν το κεφάλαιο και αυτοί που προκάλεσαν την κρίση.
γ. Δεν πουλάμε. Θεωρούμε έγκλημα το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου.
δ. Δεν αποδεχόμαστε τις όλο και χειρότερες, τις βάρβαρες μνημονιακές πολιτικές.
Στόχοι του κινήματος είναι:
- Η απεμπλοκή από το μνημόνιο, η υπεράσπιση των εισοδημάτων και των δικαιωμάτων, η αναδιανομή του πλούτου, η έκφραση έμπρακτης αλληλεγγύης ώστε να κρατηθούν όρθιοι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα,
- Η προάσπιση των δημόσιων αγαθών, η επαναφορά των νευραλγικών τομέων της οικονομίας και της κοινωνίας στην κρατική ιδιοκτησία, με ουσιαστικό κοινωνικό έλεγχο,
- Το χτύπημα της ακρίβειας, της ανεργίας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Είναι επείγον ζήτημα να αλλάξει η κατάσταση.
- Να ξεπεραστεί η αδράνεια των ηγεσιών των κεντρικών συνδικάτων.
- Μορφές συντονισμού που δοκίμασε το εργατικό κίνημα στο παρελθόν των δευτεροβάθμιων και πρωτοβάθμιων σωματείων, πρωτοβουλίες ανέργων, επισφαλώς εργαζομένων και ανέργων, κινήματα ανυπακοής αλληλεγγύης και υποστήριξης δημόσιων αγαθών, πρέπει να αναπτύσσονται και να βρίσκουν τρόπο να ενοποιούνται σε κεντρικό επίπεδο σε ένα ενιαίο κέντρο αγώνα με όρους συμμαχίας όλων των λαϊκών στρωμάτων που πλήττονται από τις μνημονιακές πολιτικές.
Ιδιαίτερο ρόλο σ’ αυτό τον αγώνα θα παίξουν και οι δυνάμεις της νεολαίας, εργαζόμενης και σπουδάζουσας, που το μνημόνιο και τα συνολικά μέτρα της κυβέρνησης υπονομεύουν σε τρομακτικό βαθμό τη δυνατότητα εργασίας τους και συνολικά το μέλλον τους.
- Οι γυναίκες, πληττόμενες ιδιαίτερα σκληρά από την κρίση, συγκροτούν έναν εξαιρετικά δυναμικό παράγοντα αντίστασης και αλλαγής που μπορεί να αξιοποιηθεί, πάντα βέβαια με όρους ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα που, θα γίνουν σεβαστοί και όταν οι αγώνες ευοδωθούν.
- Οι Συνελεύσεις των Οργανώσεων του ΣΥΡΙΖΑ (Νομαρχιακές, Τοπικές, Κλαδικές, Θεματικές) να χρεώσουν μέλη τους και να πάρουν πρωτοβουλίες για τη στήριξη γενικότερα των κινημάτων ανυπακοής, αλλά και των κινημάτων που αναπτύσσονται ιδιαίτερα στους τομείς της εκπαίδευσης (Καλλικράτης στα Σχολεία) της Υγείας (Καλλικράτης στα Νοσοκομεία), του φεμινισμού, στο Περιβάλλον (Σκουπίδια, χωματερές κλπ), στο «δεν πληρώνω», στην «ακρίβεια» κλπ.
Το Μνημόνιο και η νέα απεχθής εποχή στην οποία μας εισάγει, δεν έχει μόνο οικονομικά χαρακτηριστικά και επιπτώσεις. Διαπερνά όλη την κοινωνική ζωή και προωθεί την ιδεολογία της αλληλοεξόντωσης και της υποταγής σε ζητήματα πολιτισμού, μόρφωσης, ιδεολογίας, ΜΜΕ, ηθικής υπόστασης, ισοτιμίας των πολιτών όσον αφορά τα δύο φύλα και όσον αφορά τους/τις πολίτες από τη μια και τους/τις μετανάστες/τριες από την άλλη. Είναι μια πολιτιστική οπισθοδρόμηση που αγγίζει κάθε πλευρά της ζωής. Είναι θετικό που και τα ποιοτικά στοιχεία της αντίστασης έχουν αρχίσει ήδη να αναδεικνύονται μέσα από ποικίλα κινήματα αλληλεγγύης και πρωτοπόρες ιδέες.
**********
B. ΓΙΑ ΤΟ ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ
ΣΥΡΙΖΑ: ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ
ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣ.
ΣΥΡΙΖΑ: ΚΑΝΟΥΜΕ ΜΙΑ ΝΕΑ ΑΡΧΗ
ΘΕΜΕΛΙΩΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣ.
1. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πρωτότυπο πολιτικό σχήμα που, χωρίς να είναι ενιαίος πολιτικός οργανισμός, συνιστά μια πολιτική συμμαχία κομμάτων, οργανώσεων και μη ενταγμένων σε συνιστώσες αγωνιστών/στριών της αριστεράς και προοδευτικών πολιτών, που λειτουργεί με την μορφή του πολιτικού κινήματος.Τα κόμματα και οι οργανώσεις που συμμετέχουν διατηρούν την οργανωτική, πολιτική και ιδεολογική αυτοτέλειά τους, αλλά φροντίζουν ώστε να προωθούνται οι κοινοί στόχοι και η αυτοτελής τους δράση να μην εμποδίζει την κοινή πολιτική δράση.
Οι αποφάσεις σε όλη την κλίμακα του ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκεται να λαμβάνονται συναινετικά και με ομοφωνία, με εξάντληση όλων των δυνατοτήτων και περιθωρίων που υπάρχουν, και όταν αυτό δεν επιτυγχάνεται, με την πλειοψηφία των 2/3.
Για τη διαμόρφωση της οργανωτικής δομής του ΣΥΡΙΖΑ λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η ανάγκη να μην διακυβεύεται ο χαρακτήρας του και συγχρόνως να βαθαίνει η δημοκρατική λειτουργία στην κατεύθυνση των δικαιωμάτων των μελών. Ιδιαίτερη φροντίδα έχει καταβληθεί ώστε να συμμετέχουν ισότιμα η Νεολαία, οι γυναίκες ,οι Περιφέρειες και οι Συνιστώσες.. Ο τρόπος συγκρότησης της Πανελλαδικής Σύσκεψης αλλά και της Σ.Ε. είναι ένα μίγμα αυτών των παραγόντων και συνδυάζει τον ορισμό ή επιλογή με τη δυνατότητα εκλογικής διαδικασίας.
2. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτείται με ανοιχτές διαδικασίες σε νομαρχιακό, τοπικό και κλαδικό επίπεδο και επιχειρεί να συσπειρώσει στο πολιτικό σχέδιο της ριζοσπαστικής αριστεράς ευρύτατο αριθμό πολιτών. Τα οργανωτικά κύτταρα του ΣΥΡΙΖΑ συγκροτούνται παντού σε νομαρχιακό επίπεδο στους νομούς της χώρας και σε επίπεδο κλάδων και δήμων στις μεγάλες πόλεις. Μέλη τους θεωρούνται τα μέλη όλων των οργανώσεων – συνιστωσών που τον συγκροτούν και οι μη ενταγμένοι- ες σε επιμέρους συνιστώσα αριστεροί πολίτες-αγωνιστές που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην οργανωμένη του δράση και καταγράφονται στις καταστάσεις των τοπικών οργανώσεων. Στόχος είναι η εξωστρεφής δράση του ΣΥΡΙΖΑ, η συμμετοχή στο κίνημα κάθε περιοχής και κλάδου, η ανάπτυξη πολιτικών πρωτοβουλιών, η πολιτική παρέμβαση για τα ζητήματα ευθύνης του. Η δράση των οργανωτικών κυττάρων του ΣΥΡΙΖΑ, συντονίζεται από αντιπροσωπευτική Γραμματεία, η οποία ορίζει τον/την Συντονιστή της, που εναλλάσσεται σε τακτά χρονικά διαστήματα (πχ ανά 6μηνο).
3. Σε κεντρικό επίπεδο ο πολιτικός σχεδιασμός και οι αποφάσεις για θέσεις, δράσεις και πρωτοβουλίες λαμβάνονται από την Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή που πρέπει να έχει ευρεία σύνθεση . Η ΠΣΕ ορίζει Συντονιστή-στρια της δουλειάς της, ο οποίος/α εναλλάσσεται ανά εξάμηνο καθώς και τριμελές γραφείο τύπου και οργανωτική επιτροπή.
Ο ΣΥΡΙΖΑ σε κεντρικό επίπεδο εκπροσωπείται από τον εκάστοτε Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ.
Στη Γραμματεία διατυπώθηκε και η πρόταση να εκπροσωπείται από τον/την εκάστοτε συντονιστή της δουλειάς της.
Συγκροτούνται επίσης θεματικές επιτροπές, που ασχολούνται με συγκεκριμένους τομείς δράσης, ενώ για επίκαιρα και κρίσιμα θέματα δημιουργούνται ad hoc ομάδες εργασίας και διοργανώνονται ειδικές συζητήσεις για επεξεργασία θέσεων .
4. Η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη συνέρχεται μία φορά τον χρόνο και αποτελεί ένα σώμα διαβούλευσης και αποφάσεων για την εκτίμηση του απολογισμού δράσης και την διαμόρφωση της πολιτικής στάσης του σχήματος για τον επόμενο χρόνο. Η Συνδιάσκεψη απαρτίζεται από την Συντονιστική Επιτροπή και από αντιπροσώπους, οι οποίοι-ες ορίζονται (συναινετικά ή με εκλογές) από τις νομαρχιακές, τοπικές και κλαδικές οργανώσεις. Αντιπροσώπους, επίσης, μπορούν να ορίζουν οι θεματικές Επιτροπές, καθώς και οι Επιτροπές Νεολαίας και Γυναικών.
Η Συνδιάσκεψη μπορεί να επικυρώνει την σύνθεση της Συντονιστικής Επιτροπής (κάθε δύο χρόνια, ανάλογα με τον τρόπο που θα αποφασιστεί ) και να συζητά τις προτάσεις που εισηγείται η Συντονιστική Επιτροπή. Μετά την συζήτηση διαμορφώνεται από την ΣΕ το τελικό σχέδιο απόφασης και επικυρώνεται.
5. Οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ συντονίζονται στο μαζικό επίπεδο με στόχο την μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα (στο εργατικό κίνημα, στα κινήματα, στην τοπική αυτοδιοίκηση).
6. Για κρίσιμα ζητήματα οργανώνονται συζητήσεις σε όλες τις νομαρχιακές, κλαδικές και τοπικές επιτροπές, ενώ με πρόταση της ΣΕ ή ενός ποσοστού των μελών του ΣΥΡΙΖΑ που θα οριστεί, μπορεί για κρίσιμες επιλογές να οργανώνονται δημοψηφίσματα.
Ενδεικτικά η πρώτη Πανελλαδική Σύσκεψη αντιπροσώπων συγκροτείται ως εξής:
1. Διαμορφώνεται, άμεσα, ο κατάλογος μελών ΣΥΡΙΖΑ από τα μέλη των συνιστωσών και τους ανένταχτους.
2. Νομαρχιακές Επιτροπές, συγκροτούνται στις έδρες κάθε Νομού, ενώ Τοπικές Επιτροπές συγκροτούνται σε επίπεδο Δήμου, κυρίως των περιοχών Αττικής και Θεσ/νίκης, αλλά και σε πόλεις κάθε Νομού.
3. Οι αντιπρόσωποι επιλέγονται ή εκλέγονται με μέτρο 1 αντιπρόσωπος ανά 5 συμμετέχοντα στη Συνέλευση μέλη:
Στην περίπτωση που τελικά υπάρχει πολύ μικρή συμμετοχή μελών σε κάποια συνέλευση και πολύ μεγάλη διαφορά μεταξύ των εγγεγραμμένων μελών και των μελών που πήραν μέρος στη συνέλευση, μπορεί, σε συμφωνία με την 11μελή Γραμματεία, να σταλεί αυξημένος αριθμός αντιπροσώπων από όσους δικαιούται η οργάνωση με βάση το μέτρο 1:5.
Για την εκλογή αντιπροσώπων :
· Για την εκλογή αντιπροσώπων σε σχέση με τα φύλα προτείνεται η ισομερής αντιπροσώπευση των δύο φύλων
· Για την εκλογή αντιπροσώπων μη ενταγμένων σε συνιστώσες προτείνεται :
Α) η όσο γίνεται πιο διευρυμένη συμμετοχή τους και σε κάθε περίπτωση να μην υπολείπεται του 20% του αριθμού των αντιπροσώπων.
Β) να εκπροσωπούνται οι μη ενταγμένοι σε συνιστώσες σε ποσοστό 50%
Για το ζήτημα αυτό θα υπάρξει επεξηγηματικό κείμενο της Γραμματείας.
4. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα και ο Ευρωβουλευτής είναι κανονικά μέλη της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή, μπορεί ενδεικτικά να συγκροτείται:
- Από τα μέλη της Εκτελεστικής Γραμματείας.
- Από τα μέλη της Κοινοβουλευτικής και Ευρωβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
- Από 3 μέλη που ορίζει κάθε Συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ.
- Από 30 μέλη της Περιφέρειας Αττικής, 10 μέλη της Περιφέρειας Μακεδονίας και 3 μέλη από τις άλλες 11 Περιφέρειες της χώρας.
- Από 3 μέλη από τις Επιτροπές Γυναικών, Νεολαίας και τις άλλες Θεματικές Επιτροπές.
Η σύνθεση της ΠΣΕ χρειάζεται μέριμνα ώστε να περιλαμβάνει ικανή εκπροσώπηση εργαζομένων, γυναικών , νέων και μη ενταγμένων με τρόπο που θα αποφασιστεί από την συνδιάσκεψη.
Το ζήτημα αυτό θα ξανασυζητηθεί πριν την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, αφού έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες και υπάρχει σαφής εικόνα.
Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή, συνεδριάζει τακτικά ανά 3μηνο και έκτακτα όταν αποφασίσει η Εκτελεστική Γραμματεία ή το ζητήσουν 3 Συνιστώσες ή 10 μέλη της ΠΣΕ.
Η ΠΣΕ ορίζει 11μελή Εκτελεστική Γραμματεία, την οποία εξουσιοδοτεί να αναπτύσσει την τρέχουσα δραστηριότητα με βάση τις αποφάσεις της και το γενικότερο Πολιτικό Πλαίσιο της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης.
Γενικά σε ότι αφορά τη συγκρότηση των οργάνων και των Σωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ, την εκλογή αντιπροσώπων και την διάταξη των στελεχών του , σε όλα τα επίπεδα, ισχύει και πρέπει να εφαρμόζεται η αρχή του πλουραλισμού.
**********
8 Ιουνίου 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου