Μαρξιστική Φωνή
Την ώρα που η άρχουσα τάξη ψάχνει απεγνωσμένα λύση στο πολιτικό της αδιέξοδο υπό την απειλή της έξωσης της Ελλάδας από το ευρώ, οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν έκκληση για «εκλογές εδώ και τώρα», απορρίπτοντας σωστά κάθε δυνατότητα σχηματισμού μιας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», που θα επιχειρήσει να στεριώσει την απαίτηση της τρόικας και των δανειστών να συντριβεί το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων.
Όμως οι εκλογές από μόνες τους δεν λύνουν κανένα πρόβλημα για τον εργαζόμενο λαό. Χρειάζεται μέσα από τις εκλογές να μπορεί να προκύψει λύση εξουσίας, ικανή να εκφράζει τα συμφέροντά του. Τι έχουν να πουν πάνω σε αυτό το ζήτημα οι ηγεσίες της Αριστεράς; Δυστυχώς τίποτα! Μοιάζουν απλά έτοιμες να δώσουν την εκλογική μάχη, στη βάση ξεχωριστών εκλογικών στόχων για αύξηση των εδρών τους στο κοινοβούλιο, αλλά πρακτικά αδιαφορούν για το κύριο και αποφασιστικό ζήτημα, που είναι να αποκτήσει το συντομότερο ο εργαζόμενος λαός μια λύση εξουσίας που θα υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα.
Το αποτέλεσμα είναι ο εργαζόμενος λαός, που έχει δώσει και είναι αποφασισμένος να ξαναδώσει σκληρούς αγώνες για να υπερασπίσει της ζωή του από την επίθεση της τρόικας και της κυβέρνησης, να παρακολουθεί αμήχανα τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης να «μαγειρεύουν» όλων των ειδών τις κυβερνήσεις στην πλάτη του, την ώρα που τα αριστερά κόμματα δεν έχουν να προτείνουν τίποτα που να μπορεί να πραγματοποιηθεί στο άμεσο μέλλον.
Η ηγεσία του ΚΚΕ - ενώ είναι απόλυτα σωστή η θέση που υπερασπίζει για ένα πρόγραμμα ανατροπής του καπιταλισμού και κοινωνικοποίησης των βασικών μοχλών της οικονομίας - δεν προβάλει μια πρόταση εξουσίας για την άμεση εφαρμογή αυτού του προγράμματος στην εξουσία. Το σύνθημα για «Λαϊκή εξουσία» που προπαγανδίζει δημόσια, είναι μια μετέωρη και αφηρημένη έκκληση για το μέλλον, που πρακτικά ισοδυναμεί με πολιτική υπεκφυγή. Αλλά και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ μιλά σωστά για την ενότητα της Αριστεράς, δεν προτείνει ξεκάθαρα και άμεσα στην ηγεσία του ΚΚΕ ένα μέτωπο για την εξουσία και αρνείται να αποχωριστεί την αυταπάτη ότι υπάρχει διέξοδος από την κρίση χωρίς επαναστατικές, σοσιαλιστικές αλλαγές στην κοινωνία.
Αυτή η παθητική και καθόλου υπεύθυνη στάση των ηγεσιών της Αριστεράς, αποτελεί καθοριστικό στοιχείο για τις εξελίξεις, γιατί δίνει χώρο στην άρχουσα τάξη να «μανουβράρει» και να διαπραγματεύεται σήμερα μια δική της λύση εξουσίας, κυριολεκτικά ανενόχλητη.
Όλοι οι αγωνιστές της βάσης της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος πρέπει να πιέσουμε ώστε αυτή η στάση των ηγεσιών να αλλάξει ΑΜΕΣΑ! Η πρόταση των συντρόφων του ΣΥΝ και της Νεολαίας ΣΥΝ που συσπειρωνόμαστε γύρω από το περιοδικό «Μαρξιστική Φωνή» (www.marxismos.com) και την εφημερίδα «Επανάσταση» για τα σημερινά καθήκοντα της Αριστεράς είναι η ακόλουθη:
Την ώρα που η άρχουσα τάξη ψάχνει απεγνωσμένα λύση στο πολιτικό της αδιέξοδο υπό την απειλή της έξωσης της Ελλάδας από το ευρώ, οι ηγεσίες του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ κάνουν έκκληση για «εκλογές εδώ και τώρα», απορρίπτοντας σωστά κάθε δυνατότητα σχηματισμού μιας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας», που θα επιχειρήσει να στεριώσει την απαίτηση της τρόικας και των δανειστών να συντριβεί το βιοτικό επίπεδο των εργαζόμενων.
Όμως οι εκλογές από μόνες τους δεν λύνουν κανένα πρόβλημα για τον εργαζόμενο λαό. Χρειάζεται μέσα από τις εκλογές να μπορεί να προκύψει λύση εξουσίας, ικανή να εκφράζει τα συμφέροντά του. Τι έχουν να πουν πάνω σε αυτό το ζήτημα οι ηγεσίες της Αριστεράς; Δυστυχώς τίποτα! Μοιάζουν απλά έτοιμες να δώσουν την εκλογική μάχη, στη βάση ξεχωριστών εκλογικών στόχων για αύξηση των εδρών τους στο κοινοβούλιο, αλλά πρακτικά αδιαφορούν για το κύριο και αποφασιστικό ζήτημα, που είναι να αποκτήσει το συντομότερο ο εργαζόμενος λαός μια λύση εξουσίας που θα υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα.
Το αποτέλεσμα είναι ο εργαζόμενος λαός, που έχει δώσει και είναι αποφασισμένος να ξαναδώσει σκληρούς αγώνες για να υπερασπίσει της ζωή του από την επίθεση της τρόικας και της κυβέρνησης, να παρακολουθεί αμήχανα τους πολιτικούς της άρχουσας τάξης να «μαγειρεύουν» όλων των ειδών τις κυβερνήσεις στην πλάτη του, την ώρα που τα αριστερά κόμματα δεν έχουν να προτείνουν τίποτα που να μπορεί να πραγματοποιηθεί στο άμεσο μέλλον.
Η ηγεσία του ΚΚΕ - ενώ είναι απόλυτα σωστή η θέση που υπερασπίζει για ένα πρόγραμμα ανατροπής του καπιταλισμού και κοινωνικοποίησης των βασικών μοχλών της οικονομίας - δεν προβάλει μια πρόταση εξουσίας για την άμεση εφαρμογή αυτού του προγράμματος στην εξουσία. Το σύνθημα για «Λαϊκή εξουσία» που προπαγανδίζει δημόσια, είναι μια μετέωρη και αφηρημένη έκκληση για το μέλλον, που πρακτικά ισοδυναμεί με πολιτική υπεκφυγή. Αλλά και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ μιλά σωστά για την ενότητα της Αριστεράς, δεν προτείνει ξεκάθαρα και άμεσα στην ηγεσία του ΚΚΕ ένα μέτωπο για την εξουσία και αρνείται να αποχωριστεί την αυταπάτη ότι υπάρχει διέξοδος από την κρίση χωρίς επαναστατικές, σοσιαλιστικές αλλαγές στην κοινωνία.
Αυτή η παθητική και καθόλου υπεύθυνη στάση των ηγεσιών της Αριστεράς, αποτελεί καθοριστικό στοιχείο για τις εξελίξεις, γιατί δίνει χώρο στην άρχουσα τάξη να «μανουβράρει» και να διαπραγματεύεται σήμερα μια δική της λύση εξουσίας, κυριολεκτικά ανενόχλητη.
Όλοι οι αγωνιστές της βάσης της Αριστεράς και του εργατικού κινήματος πρέπει να πιέσουμε ώστε αυτή η στάση των ηγεσιών να αλλάξει ΑΜΕΣΑ! Η πρόταση των συντρόφων του ΣΥΝ και της Νεολαίας ΣΥΝ που συσπειρωνόμαστε γύρω από το περιοδικό «Μαρξιστική Φωνή» (www.marxismos.com) και την εφημερίδα «Επανάσταση» για τα σημερινά καθήκοντα της Αριστεράς είναι η ακόλουθη:
- Να μπει τώρα τέλος στο ρόλο «κομπάρσου» της Αριστεράς στις πολιτικές εξελίξεις. Οι εργαζόμενοι έχουν το βλέμμα τους στραμμένο στην Αριστερά και πρέπει να πάρουν αποφασιστικές και πειστικές απαντήσεις, όχι μισόλογα, κενά συνθήματα και αφηρημένους στόχους. Πρέπει να παλέψουμε ΤΩΡΑ για την εξουσία, για μια κυβέρνηση της Αριστεράς, αποφασισμένη να προχωρήσει στον επαναστατικό, σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, που αποτελεί το μοναδικό δρόμο σωτηρίας από την γενικευμένη χρεοκοπία του καπιταλισμού!
- Να γίνει άμεση συνάντηση των ηγεσιών του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ για την σύναψη συμφωνίας πάνω σε ένα σαφές πολιτικό πρόγραμμα με το οποίο η ενωμένη Αριστερά θα ζητήσει τη στήριξη του λαού για να το εφαρμόσει άμεσα στην εξουσία μετά τις εκλογές, που όπως όλα δείχνουν είναι πολύ κοντά.
- Αν η κυβέρνηση μείνει γαντζωμένη στην εξουσία ή οι αστικές ηγεσίες διαμορφώσουν μια «κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας», τότε οι ηγεσίες ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προωθήσουν από κοινού στο εργατικό αίτημα το σύνθημα για μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας, που θα οδηγήσει στην άμεση πτώση της κυβέρνησης.
- Οι ηγεσίες ΚΚΕ – ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διαμορφώσουν ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εξουσίας που σχηματικά θα μπορούσε να πάρει τη μορφή ενός «προγράμματος των 100 πρώτων ημερών», έτσι ώστε να δοθεί στους εργαζόμενους το μήνυμα ότι μπορεί να εφαρμοστεί ένα άμεσο σχέδιο ανατροπής του σάπιου και χρεοκοπημένου ελληνικού καπιταλισμού, που θα προασπίζει το βιοτικό επιπέδο των εργαζόμενων, χωρίς καμία ανάγκη υποταγής στην τρόικα και τις «δόσεις» των δανείων της.
- Το πρόγραμμα αυτό πρέπει να περιλαμβάνει τη μονομερή διαγραφή του χρέους και την εγκαθίδρυση ενός ριζικά διαφορετικού οικονομικού μοντέλου που δεν θα παράγει χρέη και θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα του εργαζόμενου λαού. Για το σκοπό αυτό, είναι σωστή και πρέπει να υιοθετηθεί η θέση της ηγεσίας του ΚΚΕ για την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής και γενικότερα των βασικών μοχλών της οικονομίας. Τραπεζικό σύστημα, μεγάλες βιομηχανικές επιχειρήσεις, μεταφορές, τηλεπικοινωνίες, ηλεκτρισμός, συγκοινωνίες, ορυκτός πλούτος, εξωτερικό εμπόριο, όλα πρέπει να τεθούν σε καθεστώς πλήρους κρατικής ιδιοκτησίας, εργατικού ελέγχου και δημοκρατικού κεντρικού σχεδιασμού. Μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να εγγυηθεί την επιβίωση του εργαζόμενου λαού σήμερα.
- Για την εφαρμογή αυτών των μέτρων πρέπει να ζητηθεί η κινητοποίηση και αυτό-οργάνωση του εργαζόμενου λαού. Χρειάζονται μέτρα που θα οδηγούν στην άμεση αντικατάσταση των σημερινών διεφθαρμένων και αυταρχικών δομών του κρατικού μηχανισμού από τον εργαζόμενο λαό οργανωμένο στην εξουσία, με τα δικά του όργανα απευθείας άσκησης και ελέγχου της.
- Όλα αυτά συνιστούν σύγκρουση με τις δομές της καπιταλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, που πρέπει να διακηρυχτεί ότι πλέον δεν δεσμεύουν την χώρα. Όμως ταυτόχρονα, η επαναστατική αριστερή κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει έμπρακτη ταξική αλληλεγγύη από τους εργαζόμενους της Ευρώπης για να παρεμποδιστούν οι απόπειρες να επιβληθούν οικονομικές και άλλες κυρώσεις στη χώρα από την καπιταλιστική ΕΕ και πάνω από όλα, να τους καλέσει σε κοινό αγώνα για να ενοποιηθεί η Ευρώπη σε μια μεγάλη αδελφωμένη σοσιαλιστική Ομοσπονδία, τις Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης, για να σπάσει οριστικά ο «φαύλος κύκλος» της άγριας λιτότητας, της φτώχειας και της ανεργίας.
xazo paidi xara gemato
ΑπάντησηΔιαγραφή