Gil Scott-Heron - Me And The Devil
Early this mornin'
when you knocked upon my door
Early this mornin',
when you knocked upon my door
And I say, "Hello, Satan,"
I believe it's time to go."
Me and the Devil
walkin' side by side
Me and the Devil,
walkin' side by side
And I'm goin' to see my woman
until I get satisfied
She say you don't see why
that you will dog me 'round
*Now, babe, you know you ain't doin' me right
Say don't see why,
people doggin' me 'round
Got-a be that old evil spirit
so deep down in the ground
You may bury my body
down by the highway side
* Baby, I don't really care where you bury my
body when I'm dead and gone
You may bury my body,
down by the highway side
So my old evil spirit
can take a 'Hound bus and ride
Standing in the ruins
of another black man's life,
or flying through the valley
separating day and night
"I am Death", cried the Vulture,
"for the people of the light"
Charon brought his raft
from the sea that sails on souls,
And saw the scavenger departing,
taking warm hearts to the cold.
He knew the ghetto was a haven
for the meanest creature ever known
In a wilderness of heartbreak
and a desert of despair
Evil's clarion of justice
shrieks a cry of naked terror.
Taking babies from their mamas
leaving grief beyond compare
So if you see the Vulture coming
flying circles in your mind
remember there is no escaping
for he will follow close behind
only promise me a battle
a battle
for your soul and mine
and mine
and mine
Ο Gil Scott-Heron του The Revolution Will Not be Televised
θυμάται τον Robert Johnson του Me and the Devil Blues
και γράφει ξανά...
Νωρίς το πρωί όταν χτύπησες την πόρτα μου, λέω "Γειά χαρά διάβολε, ώρα να φεύγουμε"
Εγώ και ο διάβολος περπατάμε πλάι πλάι.
Και θα δω τη γυναίκα μου μέχρι να ευχαριστηθώ
Κ' αυτή λέει "δεν καταλαβαίνεις ότι θα με προδώσεις"
*Λοιπόν, μωρό, ξέρεις πως με αδικείς.
Λέει δεν καταλαβαίνω γιατί με προδίδουν οι άνθρωποι
Πρέπει να είναι κείνη η παλιο διαβολεμένη ψυχή τόσο βαθιά μέσα στο χώμα.
Μπορείς να θάψεις το κορμί μου απ' την πλευρά της δημοσιάς.
*Μωρό μου, δεν με νοιάζει πού θα θάψεις το κορμί μου όταν θα'μαι νεκρός και πεθαμένος
Μπορείς να θάψεις το κορμί μου απ' την πλευρά της δημοσιάς
Έτσι η παλιο διαβολεμένη μου ψυχή θα πάρει το υπεραστικό και θα φύγει.
Όρθιος στα χαλάσματα
της ζωής άλλου ενός μαύρου
ή πετώντας στην κοιλάδα
που χωρίζει τη μέρα και τη νύχτα
"Είμαι ο Θάνατος", φωνάζει το Όρνιο,
"για τους ανθρώπους του φωτός"
Ο Χάρος έφερε τη βάρκα του
από τη θάλασσα που πλέει σε ψυχές
και είδε τον νεκροφάγο να φεύγει
παίρνοντας ζεστές ψυχές προς το κρύο.
Ήξερε πως το γκέτο ήταν καταφύγιο
για το αγριότερο πλάσμα που είδε ο κόσμος.
Στην ερημιά της θλίψης
στην έρημο της απόγνωσης
η σάλπιγγα της δικαιοσύνης του κακού
στριγγλίζει την κραυγή του απόλυτου τρόμου
παίρνοντας μωρά από τις μάνες τους
αφήνοντας πίσω πόνο αμέτρητο.
Αν λοιπόν δεις το Όρνιο να 'ρχεται
κάνοντας κύκλους στο μυαλό σου
θυμήσου, δεν υπάρχει διαφυγή
γιατί θ' ακολουθεί από κοντά.
Μόνο υποσχέσου μου μια μάχη
μια μάχη
για την ψυχή σου και τη δική μου
και τη δική μου
και τη δική μου
η φωτό από το site του Gil Scott-Heron
η μερική διόρθωση των αγγλικών στίχων και η μετάφρασή τους είναι των Τ&Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου