Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2011

...να φτύσω μέσα με οργή, που οι νέες εποχές με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο



Δεν μ' αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό·
τα δάκρυά μου δε σας λένε κάτι.
Λοιπόν διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ,
να βρω ξανά του νήματος την άκρη.


Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας
που κάνουν τα καλάμια να λυγίζουν
στα όρια των χωραφιών κι -εν μέσω άπνοιας-
τα μέτωπα των αγροτών δροσίζουν.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας.


Φωτογραφίες δείξ'τε μου αυτών που Κυριακή
γεννήθηκαν κι εκείνων που 'χουν πέσει
από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή
γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.


Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή
σα σβήνουνε τα φώτα στην πλατεία,
καθώς και τ' απογεύματα, μετά την προσευχή
και πριν να ξεκινήσει η αλητεία.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή.


Αν συνεχίζουν, πείτε μου, κοιτώντας τη φωτιά,
οι άνθρωποι να κάθονται στις φτέρνες
και αν οι ομορφότερες γυναίκες, στα κρυφά,
κάτω από τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.


Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού
ο λύκος του θανάτου τους χειμώνες,
που, σαν κουνούσε την ουρά, το γάλα έπηζε
στα τρομαγμένα στήθη απ' τις χελώνες.
Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού.


Πείτε μου μη βρέθηκε κι η σκάφη που, παλιά,
λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
ή τα μαλιά που φύλαξε απ' την πρώτη μου κουρά
η μάνα, που ακόμα ρούχα απλώνει.


Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό
συντρόφια μήπως βρέθηκε και κείνο,
να φτύσω μέσα με οργή, που οι νέες εποχές
με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο.
Δεν μ' αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό.

Μουσική, Στίχοι: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ερμηνεία: Θανάσης Παπακωνσταντίνου
Ενορχήστρωση: Φώτης Σιώτας
Φώτης Σιώτας: βιολί, βιόλα
Δημήτρης Μυστακίδης: λαούτο
Δημήτρης Τσιολχάς: ακορντεόν
Νίκος Μαγνήσαλης: ταμπούρο
Στάθης Παρασκευόπουλος: κάσα
Γιάννης Αντωνιάδης: κλαρίνο


εμπνευσμένο από την ταινία των Πάολο & ΒιττόριοΤαβιάνι San Michele aveva un gallo  (στηριγμένη κι αυτή στο Divine and Human του Τολστόι)


κι άλλα για την ταινία στα Παράλληλα Βλέμματα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου