 |
| Η νοσταλγία του απείρου, Giorgio de Chirico, 1911, via wikipedia |
Μπορούμε να τους σταματήσουμε και να τους ρίξουμε
Την εκτίμηση ότι η κυβέρνηση θα ηττηθεί στον πόλεμο που έχει ξεκινήσει
κατά της κοινωνίας, διατυπώνει ο νέος συντονιστής της Εκτελεστικής
Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Αθανασίου. Στη συνέντευξή του στην
“Εποχή” επισημαίνει, επίσης, ότι όλα τα μέτρα αφορούν τους φτωχούς και
όχι τους πλούσιους και ότι το μείγμα αδυναμίας πληρωμής και οργής για
την ταξικότητα των μέτρων μπορεί να φέρει και ευχάριστες εκπλήξεις.
Τη συνέντευξη πήρε η Ζωή Γεωργούλα
ΕΠΟΧΗ, 25.9.11
Οι απαιτήσεις σε μια κρίσιμη περίοδο για την κοινωνία είναι προφανώς μεγαλύτερες για την αριστερά. Τι εγγυήσεις μπορεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων με βάση τα δεδομένα του πρόσφατου παρελθόντος;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πέρασε φουρτούνα το προηγούμενο διάστημα και πολύς κόσμος δικαίως απογοητεύτηκε. Ωστόσο, το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άντεξε όλη αυτή την κρίση δείχνει κάτι: ότι αυτό που κομίζει στην πολιτική ζωή είναι ανάγκη για το κίνημα και για την κοινωνία. Αυτό νομίζω ότι το έχουμε συνειδητοποιήσει όλες και όλοι μας.
Οι οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις ήταν αυτές που ωρίμασαν τις δυνάμεις που μετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ;
Προφανώς έχουν μεγάλο ειδικό βάρος, αλλά έπαιξαν ρόλο και οι εξελίξεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Είδαμε ότι κάτι που οικοδομείται αργά, με κόπο και είναι πολύτιμο, μπορεί να καταρρεύσει εύκολα.
Ναι, αλλά αυτό δείχνει ότι δεν υπάρχουν γερά θεμέλια.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι φαινόμενο της στιγμής. Έχει περάσει και έχει προσφέρει πολλά. Οι δυνάμεις του έχουν δώσει από κοινού πολλούς αγώνες, ορισμένοι από αυτούς ήταν νικηφόροι^ μην το ξεχνάμε. Ταυτόχρονα είναι ένας πολιτικός συμμαχικός οργανισμός, που συμπεριλαμβάνει διαφορετικές συλλογικότητες, αγωνιστές και αγωνίστριες που δεν ανήκουν σε πολιτικές οργανώσεις. Ότι ο ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει και λειτουργεί τόσα χρόνια μόνο τυχαίο δεν είναι. Σήμερα δε, όλοι μας αντιλαμβανόμαστε την ευθύνη που έχουμε, όχι μόνο απέναντι στον κόσμο της αριστεράς, αλλά κυρίως απέναντι στον κόσμο που πλήττεται από τα συνεχή μέτρα κυβέρνησης και τρόικας.
Μπορούμε να τους ρίξουμε
Ο κόσμος, που βλέπει να κατεδαφίζονται γύρω του κατακτήσεις χρόνων, έχει ανάγκη μια πρόταση διεξόδου. Τι του λέει ο ΣΥΡΙΖΑ;
Λέμε στους εργαζόμενους, τους άνεργους, τη νεολαία, ότι αν όλος αυτός ο κόσμος δράσει ενωμένος, τα μέτρα δεν θα περάσουν. Ότι η κυβέρνηση σε αυτό τον πόλεμο που έχει ξεκινήσει κατά της κοινωνίας, σε αυτό το πογκρόμ κατά του κόσμου της εργασίας, θα ηττηθεί. Ότι μπορούμε να τους σταματήσουμε και να τους ρίξουμε.
Είδαμε ότι, λίγο πριν την ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, οι πλατείες
ήταν γεμάτες. Εντούτοις, η κυβέρνηση δεν έπεσε και ψήφισε τα μέτρα. Τι
έχει αλλάξει σήμερα για να είμαστε πιο αισιόδοξοι;
Το κίνημα οπωσδήποτε έχει ανάγκη από νίκες και κατά καιρούς έχει πετύχει πολλές. Ωστόσο, δεν πρέπει να αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα με ευθύγραμμο τρόπο, να θεωρούμε, για παράδειγμα, ότι το κίνημα θα οικοδομεί σταθερά τη μία νίκη πάνω στην άλλη. Το κίνημα δίνει μάχες. Αλλά ακόμα και μάχες, που με μια πρώτη ανάγνωση φαίνεται να έχουν χαθεί, πολλές φορές αφήνουν ρίζες στην κοινωνία, που μακροπρόθεσμα αποδεικνύονται νίκες. Το κίνημα επενδύει πάνω στους αγώνες του και όχι αποκλειστικά στις νίκες. Άρα, δεν πρέπει να βλέπουμε τα πράγματα στατικά...
Ο ΣΥΡΙΖΑ, τα κινήματα
Ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ;
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μέσα στα κινήματα σεβόμενος την αυτονομία τους. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ πολλές φορές πρωταγωνιστεί, αν και δεν μου αρέσει η λογική της πρωτοπορίας. Η συμμετοχή μας στα κινήματα είναι η ανάσα μας. Για μας δεν μπορεί να υπάρχει πολιτική έξω από την κοινωνία, έξω από τις κινηματικές διεργασίες.
Η αριστερά έχει στρατηγική για τα κινήματα.
Πολλές φορές ο κόσμος της αριστεράς εμπλέκεται στα κινήματα με τρόπο βιωματικό. Θα έλεγα ότι η στρατηγική για τα κινήματα είναι ένα ζήτημα στο οποίο η αριστερά πάσχει. Σε κάθε περίπτωση, αυτό που αντιστοιχεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι να συμμετέχει ενεργά στο κίνημα και να πιστεύει βαθιά ότι θα νικήσει. Να φέρουμε ένα παράδειγμα; Όταν η Θάτσερ επανεξελέγη το 1987 επέβαλε τον κεφαλικό φόρο. Πολύ σύντομα άρχισε να αναπτύσσεται ένα κίνημα άρνησης πληρωμής του, το οποίο πήρε τεράστιες διαστάσεις. Σε πολλές περιοχές το ποσοστό της ανυπακοής έφτασε στο 50%. Η μάχη ήταν σκληρή και κράτησε χρόνια. Μπήκε κόσμος στη φυλακή, τελικά, όμως, ήταν η αρχή του τέλους της Θάτσερ, όταν οι αρνήσεις πληρωμής έγιναν εκατομμύρια...
Υπάρχει εκτίμηση ότι κάτι αντίστοιχο μπορεί να συμβεί και στην Ελλάδα με το χαράτσι για τα ακίνητα;
Στον αγώνα πας για να νικήσεις. Μην ξεχνάμε ότι η εικόνα στην κοινωνία είναι τραγική. Μου θυμίζει την εικόνα της Αργεντινής όταν είχαν εφαρμοστεί και εκεί αντίστοιχα μέτρα, όταν ένας αργεντινός μαρξιστής, ο Α. Μπορόν, χρησιμοποίησε τη φράση “κοινωνικό ολοκαύτωμα”. Σας ακούγεται υπερβολική η φράση αυτή και για την Ελλάδα; Συνεπώς, η αδυναμία του κόσμου να αντέξει αυτή τη θύελλα μέτρων, μαζί με την οργή για την ταξικότητα των χαρατσιών για τις απολύσεις και για όλα τα άλλα μέτρα που πάρθηκαν, μπορούν να δημιουργήσουν και ένα ποτάμι ανυπακοής και αντίστασης που να φέρει και ευχάριστες εκπλήξεις. Όλα τα μέτρα πλήττουν τους φτωχούς, δεν υπάρχει κανένα που να πλήττει τους πλούσιους.
Δεν υπάρχει, όμως, ο κίνδυνος η απόγνωση του κόσμου να φέρει αντίθετα αποτελέσματα;
Η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανίσει την κατεύθυνση που ακολουθεί ως μονόδρομο. Η τρομοκρατία που ασκούν κυβέρνηση και πολλά ΜΜΕ είναι τρομακτική. Και μην εκπλαγούμε αν δούμε κινήσεις ακόμα μεγαλύτερης τρομοκράτησης του κόσμου τόσο όσον αφορά τους μισθούς και τις συντάξεις όσο και την ίδια τη δημοκρατία. Είναι σαφές ότι θέλουν τον κόσμο ηττημένο μπροστά στις τηλεοράσεις να παρακολουθεί μοιρολατρικά την καταστροφή του. Η αριστερά πρέπει να δώσει μια και μόνο εγγύηση: ότι αυτή την περίοδο κανείς δεν θα είναι μόνος του στην κρίση και στον αγώνα. Η ενότητα μας, η αλληλεγγύη ανάμεσα στα θύματα της κυβερνητικής πολιτικής και ο κοινός μας αγώνας είναι αυτό που μπορεί να φέρει απτά αποτελέσματα.
Για το νέο συνασπισμό εξουσίας
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταθέσει την πρόταση για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Οι πρώτες όμως αντιδράσεις, από ΚΚΕ και ΔΗΜΑΡ δεν ήταν θετικές.
Είναι λάθος να βλέπουμε τη συγκεκριμένη πρόταση ως άθροισμα ποσοστών κάποιων πολιτικών δυνάμεων. Όλες οι δυνάμεις της αριστεράς πρέπει να αντιληφθούν την ιστορικότητα των στιγμών, συνεπώς και τις ευθύνες τους. Οι πολιτικές επιλογές είναι σεβαστές και κρίνονται από τον κόσμο και την ιστορία. Ωστόσο, οι δυνάμεις, οι οποίες αρκούνται σε ένα μοναχικό, αυτόκεντρο τρόπο ανάπτυξης και πολιτικής, αναλαμβάνουν ένα μεγάλο κομμάτι της ευθύνης για το γεγονός ότι δεν προβάλλεται από την αριστερά μια αξιόπιστη πρόταση, τέτοια που να προσφέρει στον κόσμο διέξοδο ώστε να μην εμφανίζεται ο δικομματισμός ως μονόδρομος.
Συνεπώς αδιέξοδο;
Όχι, διότι τα πράγματα έχουν δυναμική. Η συζήτηση για το νέο συνασπισμό εξουσίας δεν μπορεί να γίνεται εν κενώ ή απλώς σε επίπεδο συνεννόησης πολιτικών δυνάμεων. Πρέπει να υπάρχει μια βάση. Και η βάση είναι το κίνημα, η κίνηση της κοινωνίας. Και εδώ και καιρό η κοινωνία είναι σε αναβρασμό.
Η αλληλεγγύη, η αριστερά, ο διεθνισμός
Τι σημαίνει αλληλεγγύη στις σημερινές συνθήκες;
Σίγουρα δεν είναι βοήθεια κάποιων που έχουν, προς κάποιους που δεν έχουν. Μιλάμε για αλληλεγγύη ανάμεσα στα θύματα της πολιτικής που ακολουθεί η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την τρόικα. Και ήδη έχουν δημιουργηθεί δίκτυα αλληλεγγύης σχεδόν σε όλη την Ελλάδα. Στον ΣΥΡΙΖΑ συζητάμε πρωτοβουλίες για δίκτυα ανταλλαγής προϊόντων και υπηρεσιών, λαϊκά συσσίτια κ.λπ., ώστε να φαίνεται στην πράξη αυτό το οποίο λέμε “κανείς μόνος του στην κρίση”.
Πόσο επηρεάζει τη σκέψη του ΣΥΡΙΖΑ η έννοια του διεθνισμού;
Θα ήθελα να σας θυμίσω κάτι που έλεγε ο Χοσέ Μαρτί και επαναλάμβανε ο Τσε: “Επαναστάτης είναι εκείνος που νιώθει στο μάγουλό του το χαστούκι που δέχεται οποιοσδήποτε άνθρωπος σε οποιοδήποτε σημείο του κόσμου”. Ο διεθνισμός δεν είναι για την Αριστερά ένας αγώνας για κάποιους άλλους, αλλά συστατικό στοιχείο κάθε τοπικού αγώνα, απαραίτητο κομμάτι του καθημερινού αγώνα στον τόπο όπου ζει ο καθένας και η καθεμιά. Ταυτόχρονα, κάθε αγώνας μας είναι εκ των πραγμάτων κομμάτι του παγκόσμιου κινήματος για έναν κόσμο πιο δίκαιο.
Έχει γίνει αρκετή συζήτηση για την επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχουν θετικά δείγματα;
Είμαστε ακόμα στην αρχή, αλλά νομίζω πως οι οιωνοί είναι πολύ καλοί. Βάζουμε τις βάσεις για ένα νέο ουσιαστικό ξεκίνημα, που να στηρίζεται στην ειλικρίνεια των σχέσεων που έχουμε μεταξύ μας, στον αλληλοσεβασμό, στην αλληλοκατανόηση, στην ανοχή στη διαφορετικότητα. Ταυτόχρονα, όμως, βάζουμε τις βάσεις με τον πιο άμεσο τρόπο, ώστε ο ΣΥΡΙΖΑ από χθες, αν είναι δυνατόν, να αποτελεί ένα μάχιμο οργανισμό, με συμμετοχή στα κινήματα και με ένα συνολικό σχέδιο και μια πολιτική πρόταση για την επόμενη περίοδο. Ήδη ο κύκλος των συνελεύσεων των τοπικών ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει. Μας ενδιαφέρει να γίνουν ανοιχτές συνελεύσεις παντού, σε κάθε πόλη, σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό αν είναι δυνατόν, όχι με αφορμή ένα γεγονός, αλλά ως έναρξη μιας συστηματικής, φυσιολογικής λειτουργίας. Θέλουμε να αλλάξουμε τη λειτουργία μας. Με τη δημοκρατία να είναι παρούσα σε όλα τα επίπεδα, με αλληλοενημέρωση για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ήδη στη Γραμματεία -και αυτό γίνεται για πρώτη φορά- τα μέλη της έχουν χρεωθεί συγκεκριμένες ευθύνες δουλειάς. Δημιουργούμε, δηλαδή, δομές ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου