 |
| (Photo: Tiago Petinga/EPA) |
του Νασίμ Αλατράς
Ο κόσμος γύρισε ανάποδα. Αυτό αναρωτήθηκα όταν έβλεπα τη Λιβύη να βομβαρδίζεται από «δημοκράτες» της Δύσης και τους αντάρτες της Λιβύης να πανηγυρίζουν πάνω στα διαλυμένα τανκς του Καντάφι.
Τον Καντάφι να μιλάει για «σ...ταυροφόρους» που θέλουν να εισβάλουν στη Λιβύη για να κλέψουν το πετρέλαιο των μουσουλμάνων, ενώ λίγες ώρες πριν καλούσε τους ίδιους «σταυροφόρους» να τον υποστηρίξουν στον πόλεμο κατά των «τρομοκρατών Μουτζαχιντίν του Μπιν Λάντεν», που όπως έλεγε θέλουν να καταλάβουν τις πετρελαιοπηγές της Λιβύης και να εισβάλουν στη χριστιανική Δύση.
Θα πιστέψω ότι ο κόσμος γύρισε ηθικά πολιτικά ανάποδα μόνο όταν δω το Σ.Α. του ΟΗΕ να απαγορεύει στα μαχητικά του κράτους του προφήτη Ισραήλ να πετάνε πάνω στα αραβικά εδάφη και να βομβαρδίζουν ό,τι θέλουν και όποτε το θέλουν. Μόνο όταν δω τα «συμμαχικά» μαχητικά να πλήττουν ισραηλινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, από τις οποίες απογειώνονται συνεχώς μαχητικά για να βομβαρδίζουν τη Λωρίδα της Γάζας, την πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή αν όχι στον κόσμο τουλάχιστον στη Μέση Ανατολή.
Πώς είναι δυνατόν αυτή η αποφασιστικότητα και ευσπλαχνία να είναι πάντα επιλεκτική. Επιλεκτικοί δεν είναι μόνο οι ιμπεριαλιστές αλλά και πολλά κόμματα και κινήματα στον δυτικό κόσμο, λες και είναι επιδημία. Γιατί δυστυχώς δεν κινητοποιήθηκαν για να στηρίξουν τον αγώνα των Αράβων πολιτών και αυτό έδωσε μεγαλύτερο περιθώριο στις δυτικές κυβερνήσεις να εκμεταλλεύονται τον αγώνα των πολιτών της Μέσης Ανατολής για τους δικούς τους γεωπολιτικούς και οικονομικούς στόχους. Τα κινήματα και κόμματα δεν έστειλαν ξεκάθαρο μήνημα πριν από τους βομβαρδισμούς στο δικτάτορα Καντάφι ότι τάσσονται στο πλευρό των πολιτών της Λιβύης.
Τα ανταλλάγματα
Μεγάλα λάθη όμως διέπραξε η «πολιτική ηγεσία» της Βεγγάζης, έκανε βεβιασμένες και απερίσκεπτες κινήσεις, παρ' ότι πολλά μέλη της προέρχονται από υπουργικούς και διπλωματικούς θώκους. Τα λάθη της δεν δικαιολογούνται από το γεγονός ότι δημιουργήθηκε πολύ γρήγορα, αλλά μάλλον επειδή επιδίωξε βιαστικά τη «διεθνή αναγνώριση», πράγμα που την έβαλε στο διεθνές γεωπολιτικό παιχνίδι και έτσι εγκλωβίστηκε στις λύσεις που πάντα αυτό προσφέρει. Ο Καντάφι δηλαδή κατάφερε να την οδηγήσει εκεί που ήθελε από την αρχή όταν κατέφυγε στα στρατιωτικά μέσα. Ηθελε να κάνει τη Λιβύη Ιράκ και να κάνει την «πολιτική ηγεσία» της Βεγγάζης σαν αυτήν που τώρα κυβερνάει το Ιράκ, μισητή, δεμένη χειροπόδαρα από τους δυτικούς και το Ιράν. Ηθελε να καταστρέψει την εικόνα της από την αρχή πριν αναλάβει την εξουσία της χώρας, κατηγορώντας την στην αρχή ως όργανο στα χέρια του Μπιν Λάντεν και τώρα ως όργανο στα χέρια των ιμπεριαλιστών. Τώρα η «πολιτική ηγεσία» της Βεγγάζης είναι δεμένη και δεσμευμένη και θα πρέπει να δώσει ανταλλάγματα και ακριβά μάλιστα ως ανταμοιβή για τους βομβαρδισμούς. Τώρα για παράδειγμα οι εταιρείες των δυτικών χωρών θα πάρουν με ευνοϊκότερους όρους συμβόλαια και προνόμια από αυτά που έπαιρναν από τον Καντάφι.
Πολλοί υποψιάζονται ότι εσκεμμένα άργησαν οι δυτικές χώρες να κινητοποιηθούν, γιατί ήθελαν να παρουσιαστούν ως «σωτήρες». Μερικοί μάλιστα έφτασαν στο σημείο να συνωμοσιολογούν, ότι δηλαδή οι δυτικές χώρες άφησαν την πολεμική μηχανή του Καντάφι να φτάσει μέχρι τη Βεγγάζη για να κάνει την «πολιτική ηγεσία» της Βεγγάζης πιο αδύναμη και ανίκανη. Εβλεπαν τα λάθη της και την άφησαν να πέσει σαν εύκολη λεία στις επιλογές των «σωτήρων». Η άποψη αυτή είναι ανεδαφική και προβληματική. Από την άλλη όμως πολλές επιχειρησιακές αποφάσεις της «πολιτικής ηγεσίας», από την άναρχη και ανοργάνωτη επέλαση στις πόλεις Ρας Λανούφ, και ακολούθως έως τις άτακτες υποχωρήσεις από τη Ρας Λανούφ, ακόμα και από την Αζντάμπια και όλες τις γύρω περιοχές, είναι πέρα για πέρα προβληματικές και αδικαιολόγητες.
Οπλισμός και πεδίο μάχης
Ο οπλισμός που έχουν οι Λίβυοι αντάρτες είναι καλύτερος και περισσότερος από αυτόν που είχε η παλαιστινιακή αντίσταση της Γάζας όταν δέχτηκε την ισραηλινή επίθεση το 2008, σε σχέση με τον οπλισμό και την τεχνολογία που έχουν οι στρατοί του Καντάφι και του Ισραήλ. Η ισραηλινή αεροπορία είναι ασύγκριτα καλύτερη σε όλους τους τομείς από τη λιβυκή και το πεδίο δράσης της, για τη Γάζα, είναι πολύ μικρότερο από το πεδίο δράσης της λιβυκής αεροπορίας. Το πεδίο δράσης των Λίβυων ανταρτών είναι ασύγκριτα μεγαλύτερο και αχανές και «ακάλυπτο» δορυφορικά και κατασκοπευτικά σε σχέση με αυτό των ανταρτών της Γάζας, που όλο το 24ωρο χτενίζεται και σκανάρεται από το Ισραήλ, από υψηλής τεχνολογίας δορυφόρους και μη επανδρωμένα αεροπλάνα. Και όμως οι αντάρτες της Γάζας άντεξαν στην ισραηλινή επίθεση, γιατί δεν «άντεξαν» οι αντάρτες της Βεγγάζης την επίθεση του Καντάφι; Γιατί άντεξαν οι αντάρτες της λιβυκής πόλης Μεσράτα και δεν «άντεξαν» της Βεγγάζης; Οι αντάρτες της Μεσράτα κατάφεραν να κρατήσουν την πόλη τους ελεύθερη παρ' όλο που ήταν πολιορκημένοι και αποκομμένοι από την «πολιτική ηγεσία» της Βεγγάζης.
Αυτά μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η «πολιτική ηγεσία» στη Βεγγάζη είναι λίγη και άπειρη και προφανώς χειρίστηκε το αντάρτικο ως τακτικό «διπλωματικό» στρατό. Και προφανώς έδειξε μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στη διεθνή κοινότητα από αυτήν στο αντάρτικο, που ο λαός της Λιβύης επέλεξε ως έσχατο μέσο για να σταματήσει τη φονική μηχανή του Καντάφι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου