Με την παράδοση της διερευνητικής εντολής από τον Αλ. Τσίπρα και τη σφοδρή επίθεση από τον Φ. Κουβέλη στον ΣΥΡΙΖΑ άρχισε να ξεκαθαρίζει η παράδοξη εικόνα που δημιουργήθηκε μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου σε ό,τι αφορά τις σχέσεις των κομμάτων του Μνημονίου, αλλά και της ΔΗΜ.ΑΡ., σε ό,τι αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ.
Πριν αναφερθούμε σε αυτή την εικόνα όμως, να πούμε δυο λόγια για τις θέσεις του ΠΑΣΟΚ, της Ν.Δ. και της ΔΗΜ.ΑΡ. πριν την 6η Μαϊου. Όπως θα θυμάστε, τόσο ο κ. Σαμαράς όσο και ο κ. Βενιζέλος τόνιζαν σε όλους τους τόνους ότι το Μνημόνιο δεν μπορεί να αλλάξει και οποιαδήποτε προσπάθεια αλλαγής θα οδηγούσε την Ελλάδα εκτός Ευρωζώνης και Ε.Ε. Μάλιστα, εκκινώντας από θέση αυτή καθόριζαν υπεύθυνα τα κόμματα που δεν παιζουν με την πορεία της χώρας μέσα στο ευρώ. Στα κόμματα αυτά βρίσκονταν όσοι ψήφισαν τα Μνημόνια ένα και δύο, αλλά και η ΔΗΜ.ΑΡ., η οποία ως "υπεύθυνη Αριστερά" έλεγε, πριν τις εκλογές, ότι η δανειακή σύμβαση δεν μπορεί να καταγγελθεί. Επιχειρηματολογούσε δε ο Φ. Κουβέλης πάνω σε αυτή τη γραμμή, τονίζοντας ότι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να αλλάξουμε ή να βελτιώσουμε κάποιες πλευρές του Μνημονίου. Όλα αυτά πριν τις εκλογές, αν εξαιρέσουμε το σύντομο διάστημα των δύο-τριών προεκλογικών εβδομάδων, όταν η ΔΗΜ.ΑΡ. δήλωνε ότι δεν θα δώσει αριστερό μνημονιακό άλλοθι σε ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Μετά το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου, άλλαξε το τροπάρι. Σαμαράς, Βενιζέλος, αλλά και ο Φ. Κουβέλης "ανακάλυψαν" αίφνης ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στο ευρωπαϊκό τόξο. Ότι δεν ανήκει στα κόμματα της δραχμής και ότι δεν αποτελεί πολιτικό άκρο, όπως έλεγαν πριν τις εκλογές, τσουβαλιάζοντάς τον μαζί με τη Χρυσή Αυγή. Αυτή ήταν η εικόνα που είχαμε μετά το αποτέλεσμα της κάλπης από Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜ.ΑΡ. για τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε όλη τη διάρκεια των διερευνητικών εντολών. Μάλιστα εν λευκώ ζητούσαν από τον Αλ. Τσίπρα ακόμη και να ηγηθεί σε μια κυβέρνηση, αν και δεύτερος στις εκλογές, και αυτοί να τον στηρίξουν είτε με ψήφο εμπιστοσύνης είτε με ψήφο ανοχής. Μόλις ο Αλ. Τσίπρας πήρε τη διερευνητική εντολή από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και ανακοίνωσε το πλαίσιο 5 άμεσων μέτρων, το τοπίο άρχισε πάλι να αλλάζει, η προεκλογική φρασεολογία κατά του ΣΥΡΙΖΑ και οι απειλές εντός και εκτός Ελλάδας ξεκίνησαν σαν να μη πέρασε μια μέρα.
Το ζήτημα είναι όμως ότι ο λαός γνωρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και προεκλογικά υπογράμμιζε και μετεκλογικά τονίζει ότι στόχος του ήταν ο σχηματισμός κυβέρνησης της Αριστεράς για να καταγγείλλει το Μνημόνιο και να διώξει την τρόικα. Δεν άλλαξε θέση σε αυτό. Ούτε όμως οι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης, είναι αλήθεια, άλλαξαν θέση, εκτός από το ολιγοήμερο διάστημα της διερευνητικής εντολής του Αλ. Τσίπρα, όπως αναλύσαμε παραπάνω. Η ΔΗΜ.ΑΡ. μάλιστα ήταν αυτή που έλεγε ότι πρέπει να βελτιώσουμε το Μνημόνιο με "ισοδύναμα και αντίρροπα" μέτρα. Αυτό, εν τέλει, λέει και τώρα με την προθυμία της να συμμετάσχει σε κυβέρνηση. Σαμαράς και Βενιζέλος τα ίδια έλεγαν πριν, τα ίδια λένε και τώρα, με τη διαφορά ότι τώρα ψελλίζουν και κάποια πράγματα για αλλαγές στο Μνημόνιο. Ας κάνουν λοιπόν κυβέρνηση του Μνημονίου και ας μην κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ που τα ίδια έλεγε πριν την κάλπη, τα ίδια λέει και τώρα.
Και κάτι τελευταίο για το μήνυμα των εκλογών. Ο λαός ψήφισε κατά του Μνημονίου και των κομμάτων που το επέβαλαν και το στήριξαν. Σε καμία περίπτωση δεν ζήτησε κυβερνητική συνεργασία γενικώς και αορίστως, όπως διατείνονται τα κόμματα του Μνημονίου. Η αδυναμία συγκρότησης κυβέρνησης στην κατευθυνση που λεει ο ΣΥΡΙΖΑ προέκυψε από το εκλογικό σύστημα που έφτιαξαν τα κόμματα τα οποία μας έφεραν εδώ και μας έβαλαν στο Μνημόνιο. Από τα κόμματα του δικομματισμού, που νόμιζαν ότι θα κυβερνάνε 500 χρόνια και γι' αυτό νόθευαν την ψήφο του ελληνικού λαού με τα εκλογικά συστήματα τύπου "ο πρώτος τα παίρνει όλα"!
Χρ.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου