Η Νύχτα

              Στην Βαρσοβία αρχές του αιώνα, έγινε γνωστό ότι στον 22ο λόχο τού πυροβολικού υπηρετούσε κάποιος στρατιώτης Τσέρνιχωφ, ο οποίος πάθαινε συχνές κρίσεις καταληψίας. Έπεφτε σε βαθύ ύπνο που διαρκούσε 12 με 13 ώρες συνέχεια και ονειρευόταν συστηματικά ότι ονομάζεται Μαρία, ζούσε στη Βραζιλία και ότι ήταν νόθο παιδί του ιταλού συνθέτη Τζουζέπε Βέρντι με την διάσημη ηθοποιό Μαλεμπράν. Στον ύπνο της η εν λόγω Μαρία έβλεπε έκπληκτη με τη σειρά της ότι ήταν πολωνός πυροβολητής.
              Αφήνοντας σημειώματα, μπισκότα και αλλαντικά κάτω απ' το μαξιλάρι, ο Τσέρνιχωφ και η Μαρία κατόρθωσαν να ορίσουν συνάντηση, που θα λάβαινε χώρα στο σπίτι της, προς τα τέλη Αυγούστου, οπότε θα έπαιρνε και ο Πολωνός την κανονική του άδεια.
              Πράγματι, μετά από πολλές περιπέτειες, αιματηρές οικονομίες και μικροεμπόριο που επιβάρυνε τη σίτιση του λόχου, μπαρκάρησε στις 6 του μηνός από τη Χάβρη με το ατμόπλοιο Estrella νηολογίου Ουρουγουάης και προορισμό τον φωτισμένο Ποταμό του Ιανουαρίου, το περιλάλητο Ρίο.
Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, ο πυροβολητής συνδέθηκε στενά με κάποιον Ούγο, ο οποίος έπαιξε ένα διάστημα τσαράνγκο με τους Cien Hermanos και έκανε τρίτη φωνή στο εναρκτήριο τραγούδι τους το "Ελ Λόμπο Νέγρο" - τραγούδι με πολιτικές προεκτάσεις επίσης. Αυτός ο Ούγο ήταν εκείνος που τον μύησε και στα σκοτεινά ονόματα: ότι brazil σημαίνει στα εβραϊκά το σίδερο, ότι Hy Brazil λέγαν οι αρχαίοι Νορμανδοί το Σιδερένιο Νησί, και του εξήγησε πώς ξεχωρίζεις το σιδερόχορτο που το ξεχώνουν τη νύχτα πάντα οι σκατζόχοιροι, και πώς το ανακατώνεις με άρωμα γιασεμιού για να μη σ' ακουμπάνε τα φίδια, πώς να κόβεις στη μέση τα κέρματα και να τα εξαργυρώνεις δυο φορές κ.ο.κ.
                Όταν αποβιβάστηκαν, ο φίλος του τον έμπλεξε σε κάτι ιστορίες με άλογα και, επειδή οι συνεννοήσεις τους γίνονταν λίγο-πολύ με νοήματα, κατέληξε δίχως να το καταλάβει στις βραζιλιάνικες φυλακές.
               Πέρασαν τέσσερα χρόνια, αποφυλακίστηκε και έσπευσε να συναντήσει επιτέλους τη Μαρία, που την έβλεπε αραιά και πού σε κάτι μακρινά όνειρα, να περπατάει νηφάλια σε φλεγόμενα δάση.
               Βρήκε την πόρτα ξεκλείδωτη, ανέβηκε στο άδειο σπίτι, ξέπλυνε τα χέρια και το πρόσωπο και ξάπλωσε στα ζεστά ακόμα σεντόνια της περιμένοντάς την να φανεί.
               Μόλις αποκοιμήθηκε είδε πως είχε μια τρύπα στη θέση της ψυχής. Άνοιξε τα μάτια του και η Μαρία ξύπνησε τρομαγμένη μέσα στην άχνη του μεσημεριού και σκούντηξε τον κάθιδρο Ούγο, που ροχάλιζε με τη φανέλα μακάριος, κι ας βροντούσαν μες στο δωμάτιο πια οι πολωνέζικες πυροβολαρχίες.

του Δημήτρη Καλοκύρη από το βιβλίο του ΠΟΙΚΙΛΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Εκδόσεις Ύψιλον, 1992

(ο πίνακας-οφθαλμαπάτη, Escaping Critisism του Pere Borrell del Caso, 1874, από την Wikipedia)
Καληνύχτα.