"Η Αριστερά έγινε αόρατη"

από τον ΣΥΡΙΖΑ ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ

ΣΥΡΙΖΑ Νότιας Ανατολικής Αττικής (Βούλα-Βάρη-Βουλιαγμένη-Κορωπί)

Μαζευτήκαμε, πήραμε τις κάρτες μας, τα είπαμε, λέμε να τα πούμε και σε σας…

Τον τελευταίο καιρό, στο θέατρο της χώρας μας, παίζεται ένα έργο του παράλογου. Αγνώστου συγγραφέα αλλά με διεθνή επιτυχία.

Το σκηνικό δείχνει ευρωπαϊκό προτεκτοράτο. Ο άρχων της χώρας, σε αεροπλάνο κρεμασμένο από το ταβάνι, επισκέπτεται άλλους άρχοντες του κόσμου και εκλιπαρεί να αρχίσουν επιτέλους την πίεση γιατί κάποιος που λέγεται Σαρας και κάποιος άλλος που λέγεται Καρατσαφ, τον προκαλούν ότι πολύ καθυστερεί . Εξηγεί λοιπόν στους άρχοντες ότι οι μισθωτοί υπήκoοι δε θέλουν πια τόσο χρήμα, έλεος , δε ξέρουν τί να το κάνουν, μερικές περικοπές θα τους βοηθούσε. Αυτό, θα βοηθούσε ακόμα και τους μαγαζάτορες που κουράζονται πια να πουλούν τόσα προϊόντα , λίγη ξεκούραση τέλος πάντων , άσε δε που θα στέλνανε και τους υπαλλήλους τους για χαλάρωση στην παραλία, αντί να λιώνουν στο μεροκάματο… Στην άκρη της σκηνής , στοιβαγμένοι οι δημοσιογράφοι σιγοτραγουδούν άριες, τις λεγόμενες διαρροές, ενώ στην άλλη άκρη της σκηνής , μασκαρεμένοι σε γουρουνάκια ,στοιβαγμένοι και αυτοί, οι κάτοικοι της χώρας, περιμένουν τα δώρα που τους φέρνει ο άρχων, σε κάθε επιστροφή ταξιδιού του. Άλλα πρόσωπα μπαίνουν συχνά στην σκηνή,μονολογούν και φεύγουν, ενώ όλα δείχνουν πως κανείς, μα κανείς από τους στοιβαγμένους δεν τους ακούει αλλά και δε τους βλέπει. Ο πρώτος που μπαίνει,δισταχτικός, λέει πως θα γίνει συνέδριο, ο άλλος, θριαμβευτικά, πως ο δρόμος μας οδηγεί σίγουρα στο πασοκινό ξέφωτο, ένας τρίτος , χαρούμενος, πως φύγανε επιτέλους οι ανένταχτοι. Ο επόμενος, λυπημένος, λέει πως οι τάσεις φτάσανε πια στις εφτά και με λίγη τύχη θα βρεθεί και μια όγδοη ρευματική, ένας άλλος μπερδεμένος γιατί δεν κατάλαβε, λέει, αφού κάποιος που ήταν πριν στην εξουσία δηλώνει τώρα απλό μέλος, γιατί τα νυν απλά μέλη να μη δηλωθούν τελικά στην εξουσία. Ένας άλλος, κλείνοντας το μάτι, λέει ότι κρατάει το κόμμα του και αφήνει τις τελείες τους.

Ξαφνικά τραντάχτηκε η σκηνή, το αεροπλάνο άρχισε να κατεβαίνει σιγά σιγά ,σταμάτησε φτάνοντας στη μέση, από το παράθυρο φάνηκε η μορφή του άρχοντα και ακούστηκε η φωνή του (που ήταν μάλλον βραχνή):
 -Αγαπητά πειραματόζωα, είπε, ευ….αγαπητοί κάτοικοι της χώρας, θέλω να πω, οφείλω να σας αναγγείλλω πως αυτή τη στιγμή αφαιρείται ένα κομμάτι της κυριαρχίας μας.

Οι δημοσιογράφοι πετάχτηκαν, μικρόφωνα και λαπτόπς άρχισαν να λειτουργούν, μια κακοφωνία απερίγραπτη δημιουργήθηκε, ενώ στην απέναντι μεριά κανείς δε κουνιόταν. Τελικά ένας σηκώθηκε και ρώτησε, αν ο άρχοντας έφερε δώρα.

-΄Εφερα ! απάντησε εκείνος. Και φρεγάτες φέρνω..και Γιουραφάιτερ φέρνω…και..

-Καλά, διέκοψε ο ένας, ξανακάθισε και οι υπόλοιποι περέμειναν σιωπηλοί και στοιβαγμένοι.

*****
Εμείς, η παρέα του ΣΥΡΙΖΑ της Νότιας και Ανατολικής Αττικής , καθισμένοι σε πολυθρόνες ,στο πατάρι του θεωρείου, αρχίζομε και ανυπομονούμε.

-Θα εμφανιστεί, τέλος πάντων ? ρωτά κάποιος

-Θα αντικρούσει δυναμικά ? ρωτά άλλος

-Θα εξηγήσει το άλλο, το δικό μας σχέδιο ? ανυπομονεί κάποια

-Μα γνωρίζει το άλλο σχέδιο ? ψιθυρίζει μια άλλη

Εκείνη τη στιγμή ακούγεται ένας θόρυβος .Τα φώτα ανεμοσβύσαν κι ενώ θαυμάζαμε τα σκηνικά , στην σκηνή μπαίνει ένα άλλο πρόσωπο που κρατάει ένα χαρτί στο χέρι .

-Λυπούμαστε πολύ ,διαβάζει, αλλά το έργο διακόπτεται. Σας ευχαριστούμε για τον κόπο σας να έλθετε ως εδώ, παρακαλούμε περάστε στο ταμείο να λάβετε τα χρήματα των εισητηρίων με επιδότηση. Σας ζητάμε συγνώμη. Ο λόγος είναι απλός.

Η Αριστερά έγινε αόρατη κι έτσι είναι αδύνατον να εμφανιστεί.

η αφίσα της ταινίας The Invisible Man (1933) του James Whale από την Wikipedia δεν αποτελεί μέρος της αρχικής ανάρτησης.