Κοπεγχάγη 2009 - Τα κέρδη τους απέναντι στις ζωές μας και το κλίμα

Από τις 7 έως τις 18 Δεκεμβρίου διεξάγεται στην Κοπεγχάγη η συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή. Παρά τις δραματικές προειδοποιήσεις της επιστημονικής κοινότητας και την απαίτηση όλων των λαών του κόσμου, οι ισχυρές χώρες του πλανήτη έχουν προαποφασίσει να μην καταλήξουν σε δεσμευτική συμφωνία, προκειμένου να διασφαλίσουν οικονομικά βραχυπρόθεσμα συμφέροντα.
Η κλιματική αλλαγή έχει ολέθριες συνέπειες για εκατομμύρια ανθρώπους. Η ερημοποίηση μεγάλων εκτάσεων του πλανήτη απειλεί το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού, η λειψυδρία το 20%, ενώ 1,8 δις ανθρώπων θα αντιμετωπίσουν συνθήκες απόλυτης έλλειψης νερού έως το 2025. Η πείνα πλήττει 37 χώρες : πάνω από 2 δις ανθρώπων απειλούνται με φυσική εξόντωση.

Stop στην κλιματική αλλαγή

Η άνοδος της θερμοκρασίας δεν πρέπει να ξεπεράσει τους 2oC. Κάθε άλλο σενάριο οδηγεί σε καλπάζουσα κλιματική αλλαγή. Σύμφωνα με τις επιταγές της διακυβερνητικής επιτροπής του ΟΗΕ και στο πλαίσιο των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών, επειδή το 75% της κλιματικής αλλαγής οφείλεται στις ανεπτυγμένες χώρες, απαιτείται:

• Μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 40% έως το 2020 και κατά 90% έως το 2050 για τις αναπτυγμένες χώρες.
• Απεξάρτηση των οικονομιών των ανεπτυγμένων χωρών από τον άνθρακα μέσα στα επόμενα σαράντα έτη (2050).
• Κατάργηση της εμπορίας ρύπων μέσω των ειδικών χρηματιστηρίων ρύπων (ευέλικτοι μηχανισμοί του Κιότο).
• Καθαρές μειώσεις στις ίδιες τις ανεπτυγμένες χώρες.
• Η παγκόσμια επείγουσα ανάγκη για περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας δεν μπορεί να υποτάσσεται στους μηχανισμούς της αγοράς και στη διασπορά της ρύπανσης στον παγκόσμιο Νότο.

Οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η θερμοκρασία θα αυξηθεί έως και 6ο C μέσα στον αιώνα και το πρώτο καλοκαίρι χωρίς θαλάσσιους αρκτικούς πάγους θα έρθει το 2020. Ο στόχος της νεοφιλελεύθερης και «φιλοπεριβαλλοντικής» ΕΕ και άλλων αναπτυγμένων χωρών, για μείωση των εκπομπών τους κατά 20% έως το 2020, είναι πλέον εντελώς ανεπαρκής.

Οι ζωές μας και το κλίμα πάνω από τα κέρδη τους

Η οικολογική κρίση οφείλεται στην καπιταλιστική ανάπτυξη και στον συνακόλουθο τρόπο παραγωγής και κατανάλωσης που στηρίζεται στην απεριόριστη συσσώρευση του κεφαλαίου και στη ληστρική εκμετάλλευση της φύσης. Η απόλυτη κυριαρχία της αγοράς και η κατάργηση οποιασδήποτε ρύθμισης όξυναν τα ήδη σωρευμένα προβλήματα.
Η λύση των κυβερνήσεων και των οικονομικών συμφερόντων παραμένει ίδια: «business as usual». Είτε με τη μορφή των «πράσινων» business για τον «πράσινο» καπιταλισμό, είτε με την αναμονή για «καλύτερες μέρες», μιας και τώρα το σύστημα βρίσκεται σε κρίση και ύφεση.
Το κόστος καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι/ες των ανεπτυγμένων χωρών, με πράσινους φόρους σε προϊόντα μαζικής κατανάλωσης. Βασικά αγαθά, πρώην ελεύθερα, (ποιότητα ατμόσφαιρας, διατροφής κ.λπ.) όπως και πρώην δημόσιου χαρακτήρα αγαθά και υπηρεσίες (βασικές υποδομές, συγκοινωνίες, διαχείριση σκουπιδιών, νερό, ενέργεια), μετατρέπονται σε πανάκριβα εμπορεύματα με άλλοθι «πράσινες» τεχνολογίες και με στόχο τη διασφάλιση «πράσινων» κερδών .
Ταυτόχρονα οι φτωχοί/ες αυτού του κόσμου –παγκόσμιος Νότος- θα πληρώσουν με τις ζωές τους τις συνέπειες δύο και πλέον αιώνων καπιταλιστικής ανάπτυξης, με πρώτα θύματα τα παιδιά, τις γυναίκες και τους/τις ηλικιωμένους/ες.

Έκτακτα μέτρα ΤΩΡΑ

• Χρηματοδότηση των αναπτυσσόμενων χωρών με 115 δις  ετησίως για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής
• Ανακοπή της αλόγιστης σπατάλης των διαθεσίμων φυσικών πόρων που αποτελούν κληρονομιά για τις γενεές που έρχονται.
• Δραστική εξοικονόμηση ενέργειας σε: βιομηχανία, γεωργία, κτιριακό τομέα, μεταφορές, συγκοινωνίες κ.λπ.
• Μείωση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από την ναυτιλία και τις αερομεταφορές.
• Απεγκλωβισμό του τομέα της ενέργειας από τη μέγγενη του κέρδους.
• Απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και στροφή στις Α.Π.Ε (αιολική, ηλιακή, γεωθερμική, κ.λπ.), με σεβασμό της φέρουσας ικανότητας των οικοσυστημάτων, της αισθητικής του τοπίου και με συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών σε όλα τα στάδια λήψης αποφάσεων.
• Καμιά νέα εγκατάσταση πυρηνικής ενέργειας και χρονοδιάγραμμα για το οριστικό κλείσιμο των υπαρχουσών.
• Απόρριψη της παραγωγής βιοκαυσίμων από ενεργειακές καλλιέργειες.
• Άμεσα μέτρα για το σταμάτημα της αποδάσωσης και την προώθηση μεγάλης κλίμακας αναδασώσεων και αναγέννησης των δασών.
• Επείγουσες δράσεις για την εξοικονόμηση υδάτινων πόρων.
• Αναδιάρθρωση των υδροβόρων καλλιεργειών και ενίσχυση της παραγωγής βιολογικών προϊόντων με σεβασμό στη βιοποικιλότητα των οικοσυστημάτων.
• Δραστική περικοπή εξοπλισμών και μεταφορά πόρων στην προστασία του περιβάλλοντος.
• Προστασία των δικαιωμάτων των περιβαλλοντικών προσφύγων.

Για την Ελλάδα διεκδικούμε:

• Ριζικό επανασχεδιασμό του ενεργειακού μοντέλου με στόχο την εξοικονόμηση ενέργειας και την άμεση στροφή στις ΑΠΕ.
• Αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας με κοινωνικό δημόσιο έλεγχο. Όχι στο νέο ενεργειακό κέντρο στην Βοιωτία και γύρω από την Αττική
• Σταδιακή απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και άμεση αντιμετώπιση της τρομακτικής ρύπανσης των λιγνιτικών περιοχών
• Νέα υδατική πολιτική για εξοικονόμηση υδατικών πόρων και την αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Όχι στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Οριστική απόρριψη της εκτροπής του Αχελώου.
• Κατάρτιση δασολογίου, κατάργηση του δασοκτόνου νόμου 3208/03 του ΠΑΣΟΚ.
• Προστασία και αύξηση των δημόσιων πράσινων χώρων των πόλεων απέναντι στην τσιμεντοποίησή τους από τους επενδυτές του real estate.
• Ενίσχυση των δημόσιων μέσων μαζικής μεταφοράς και κυρίως των μέσων σταθερής τροχιάς. Κατασκευή ποδηλατοδρόμων και ενθάρρυνση χρήσης του ποδήλατου. Δραστικός περιορισμός της χρήσης του ΙΧ αυτοκινήτου. - Όχι νέοι αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό
• Απόρριψη του μοντέλου της «ολοκληρωμένης» τουριστικής ανάπτυξης (π.χ. γήπεδα γκολφ) και της μαζικής παραθεριστικής κατοικίας.

Με τα κινήματα, τους αγώνες και τις προτάσεις της ριζοσπαστικής οικολογικής Αριστεράς

Στη Ελλάδα εκατοντάδες κινήματα αποτέλεσαν το αντίπαλο δέος στις καταστροφικές, για το περιβάλλον, πολιτικές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσε οργανικό κομμάτι αυτών των κινημάτων, με πλήρη σεβασμό στην αυτονομία τους, συμβάλλοντας τόσο στο κινηματικό όσο και στο κεντρικό πολιτικό πεδίο για την ανάδειξη των ζητημάτων και για την, σε αρκετές περιπτώσεις, νικηφόρα έκβασή τους.
Το Δεκέμβρη, ενώ οι εκπρόσωποι των κυβερνήσεων αυτού του κόσμου και τα μεγάλα συμφέροντα των πολυεθνικών θα μετρούν κέρδη και ζημιές, κινήματα από ολόκληρο τον κόσμο, οργανώσεις και κόμματα της Αριστεράς, κοινωνικά δίκτυα, Μ.Κ.Ο., συνδικάτα, ακτιβιστές/στριες και επιστήμονες, θα ενώσουμε τη φωνή μας στους δρόμους της Κοπεγχάγης, αλλά και σε κάθε γωνιά του πλανήτη, προβάλλοντας τη δική μας ατζέντα για

 την ανάσχεση της κλιματικής αλλαγής,

την αποκατάσταση της οικολογικής ισορροπίας,

την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών,

την κατάργηση των ανισοτήτων και

την άρση της εκμετάλλευσης ανθρώπου και φύσης.

΄Ολοι και όλες στο συλλαλητήριο «Αλλάζουμε το σύστημα, όχι το κλίμα» στην Πλατεία Συντάγματος (Αθήνα) στις 12 Δεκέμβρη 2009, 12:00 το μεσημέρι και στις άλλες πολύμορφες συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα.