Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Και μια μέρα, σφηνώθηκε ξαφνικά στο μυαλό μου ένα ερώτημα. Κι’ αν γίνω ζωγράφος;


"Γεννήθηκα στο Αιτωλικό του Μεσολογγίου.
[...]Γύρω-γύρω από τη μικρή μας θάλασσα ήτανε η έξοχή, γεμάτη ελιές, χωράφια καρπερά, μποστάνια, καπνοτόπια, σιτηρά. Μια ζωή στη στεργιά και στη θάλασσα, γεμάτη ιδρώτα και μόχθο.

Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον μεγάλωσα. Διάβαζα βιβλία και βιβλία πούχε ο αδερφός μου κι οι φίλοι μας. Μ’ άρεσε πολύ το διάβασμα και πιο πολύ ή ποίηση. Κοντά στ’ αδέρφια μου ζωγράφιζα κι εγώ.

Κρυφά, ονειρευόμουνα να γίνω ζωγράφος, μα μου φαινόντανε τόσο απίστευτα μεγάλο που δεν μπορούσε λογικά να χωρέσει στο μυαλό μου. Ό,τι έβλεπα, έλεγα:

— Εγώ αυτό μπορώ να το κάνω.

Και πολλές φορές έβαζα τον εαυτό μου σε δοκιμασία.

Δεν ήξερα ακόμα ότι, άλλο πράμα είναι η Τέχνη.

Και μια μέρα, σφηνώθηκε ξαφνικά στο μυαλό μου ένα ερώτημα. Κι’ αν γίνω ζωγράφος;

[...]Το 1955 έκαμα την πρώτη μου έκθεση."

  Η Βάσω Κατράκη διάσημη χαράκτρια και αγωνίστρια πέθανε σαν σήμερα το 1988. 

To 2006, εγκαινιάστηκε στο Νησάκι του Αιτωλικού το μουσείο «Βάσω Κατράκη». Η χαράκτρια κληροδότησε στην γενέτειρά της όλα της τα έργα τα οποία φιλοξενούνται μόνιμα στην μια αίθουσα του μουσείου. Η δεύτερη μεγάλη αίθουσα του μουσείου μπορεί κατά περίπτωση να φιλοξενεί έργα μεγάλων εικαστικών δημιουργών. Το υπόγειο του μουσείου έχει διαμορφωθεί για να λειτουργήσει αργότερα ως Σχολή Χαρακτικής Τέχνης.
Τα χαρακτικά που εικονίζονται είναι : "Κοπέλες", "Μνήμη Ελή", "Ψαράδες με καπέλα", "Μπλόκο στην Κατοχή" και "Χαρακτικό από το Λεύκωμα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ". Επίσης φωτογραφία του μουσείου Βάσω Κατράκη στο Αιτωλικό.

το αυτοβιογραφικό σημείωμα από http://www.eikastikon.gr/xaraktiki/katraki_cv.html
άλλα στοιχεία από http://etolikoartis.blogspot.com/2008/04/k.html
και από http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=3848529&publDate=24/12/2006

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου