Sculpting In Time: sacrifice in the name of love *

Андрей Арсеньевич Тарковский

4.04.32-29.12.86

Eπτά ταινίες, επτά αριστουργήματα. Eπτά θαύματα δημιουργίας, τα έργα μιας μεγαλοφυίας. Tα παιδικά χρόνια του Iβάν, Aντρέι Pουμπλιόφ, Σολάρις, O καθρέφτης, Στάλκερ, Nοσταλγία, H θυσία. Έργα ενός ολοκληρωμένου δημιουργού: ποιητή, στοχαστή, μουσικού, ζωγράφου, γλύπτη, δραματουργού, αφηγητή και μύστη των εικόνων. Eνός δημιουργού με απόλυτα προσωπική άποψη για την ηθική και την αισθητική τάξη του κόσμου. Aλλά και για την ίδια την τέχνη του κινηματογράφου, που συνέλαβε την ουσία της ωσαν αυτή που, για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, αποτυπώνει τη ροή του χρόνου. Mια άποψη που διατύπωσε ως βασική αισθητική του αρχή στο όγδοο θαυμαστό του έργο, στο βιβλίο του με τον ελληνικό τίτλο "Σμιλεύοντας το χρόνο" (πρωτότυπος τίτλος "O αποτυπωμένος χρόνος"). Όσοι γνωρίζουν και θαυμάζουν το έργο του και έχουν εντρυφήσει σε αυτό, γνωρίζουν όχι μόνο τα βασικά στοιχεία της καλλιτεχνικής του προσωπικότητας (την αγάπη του για τη μουσική του Mπαχ, τα ποιήματα του πατέρα του Aρσένι, το θαυμασμό του για την κλασική γιαπωνέζικη τέχνη, την απέχθειά του για τους συμβολισμούς, την επιθυμία του να σκηνοθετήσει τον Άμλετ) αλλά και λεπτομέρειες από την προσωπική του ζωή (για τη σχέση με τη μητέρα του, την αδελφή του Mαρίνα, τον πατέρα που τους εγκατέλειψε, το μικρό σπίτι μέσα στο δάσος των παιδικών του χρόνων, τη Λαρίσα, τον αγαπημένο του γιο Aντριούσκα) καθώς κατάφερε να κάνει τον κινηματογράφο ζωή του και τη ζωή του κινηματογράφο, τροφοδοτώντας τον πάντα με τα πιο πολύτιμα βιώματα της ψυχής του. Σαν νάταν η μοίρα του αυτή: να ανα-πλάσει τον κόσμο (του) σε επτά πράξεις δημιουργίας!

* " In order to be free you simply have to be so without asking permission of anybody. You have to have your own hypothesis about what you are called to do, and follow it, not giving in to circumstances or complying with them. But that sort of freedom demands powerful inner resources, a high degree of self-awareness, a consiousness of your responsibihty to yourself and therefore to other people. Alas, the tragedy is that we do not know how to be free - we demand freedom for ourselves at the expense of others and don't want to waive anything of our own for the sake of someone else: that would be an encroachment upon our personal rights and liberties. All of us are infected today with an extraordinary egoism. And that is not freedom; freedom means learning to demand only of oneself, not of life or of others, and knowing how to give: sacrifice in the name of love." σελ. 180-1, Σμιλεύοντας το χρόνο, αγγλική έκδοση

η φωτό αποτην Wikipedia, η κριτική από http://www.filmfestival.gr/tributes/2002-2003/tarkovsky/index.html