Είναι γνωστό ότι μέσα στη μεγαλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια ορατή πολιτική ομάδα, η οποία είναι σε πλήρη αντίθεση με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αλλά θα έλεγα -και το έχει πει και η ίδια δημόσια- ότι είναι σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά. Βάζει βέτο για τις αποφάσεις και νομίζω ότι υπάρχει ζήτημα πολιτικής τόλμης από την ηγεσία του ΣΥΝ να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα.
Θα πρέπει λοιπόν, η ηγεσία του ΣΥΝ να πάψει να σφυρίζει αδιάφορα και να δώσει ένα τέλος σε αυτήν την παρεκτροπή. Επιτέλους υπάρχει και καταστατικό. Επιτέλους υπάρχει μια συμμαχία. Επιτέλους υπάρχουν αποφάσεις συνεδρίων. Πώς είναι δυνατόν να ανέχονται συνεχείς και ωμούς πολιτικούς εκβιασμούς; Αν δεν προσβάλλονται οι ίδιοι, ας σκεφτούν την συντριπτική πλειοψηφία των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλουμε στο σημείο αυτό να θυμίσουμε κάτι·
Την περίοδο του ενιαίου Συνασπισμού, το 1990, τα ίδια πρόσωπα, οι της Ανανεωτικής Πτέρυγας, στελέχη της ΕΑΡ τότε, ζητούσαν επίμονα την μετατροπή του ενιαίου ΣΥΝ σε κόμμα. Λογικό, αφού ο στόχος ήταν η διάλυση του ΚΚΕ. Η συνέχεια είναι γνωστή...
Οι της Ανανεωτικής Πτέρυγας έχουν δυο επιλογές. Να μείνουν, σεβόμενοι βασικές δημοκρατικές λειτουργίες, ή να φύγουν.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια απόπειρα υπέρβασης, που απαιτεί να ξεχάσουμε ό,τι ξέραμε μέχρι τώρα. Η δυναμική του έχει ξεπεράσει τις ηγεσίες των συνιστωσών, έχει ξεπεράσει εμάς τα απλά μέλη. Δυστυχώς το πολιτικο-ιδεολογικό μας οπλοστάσιο είναι φτωχό, αδύναμο να ερμηνεύσει αυτή τη δυναμική,.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τρομάζει το σύστημα. Αυτή η αριστερά μας αρέσει!
Ακολουθεί το κείμενο της συνέντευξης του Αν. Νταβανέλου:
Να υλοποιήσουμε τις αποφάσεις με εξωστρέφεια και δυναμισμό
Ο Αντώνης Νταβανέλος, αυτή την περίοδο, είναι συντονιστής της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ. Άλλωστε, ήταν αυτός που εισηγήθηκε στην πανελλαδική συνδιάσκεψη τα άμεσα μέτρα για την πολιτική και οργανωτική ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ. Σήμερα, αρκετές μέρες μετά, συζητάμε για την υλοποίηση των αποφάσεων, για τις δυσκολίες που προκύπτουν, για τις απόψεις του Αλέκου Αλαβάνου, αλλά και για το εργατικό κίνημα και την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ για τους επισφαλείς εργαζόμενους.
*H πολιτική πρόταση του Αλέκου Αλαβάνου, στα βασικά της σημεία, με βρίσκει σύμφωνο
*Η χώρα μας είναι ο αδύναμος κρίκος του νεοφιλελευθερισμού
Τη συνέντευξη πήρε ο Πάνος Λάμπρου
*Ήσουν εισηγητής στη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ και έκανες το «κλείσιμο» εκ μέρους της ηγεσίας. Όλοι γνωρίζουμε ότι η απόφαση ήταν προϊόν συμβιβασμού, σύνθεσης... Είσαι ικανοποιημένος από την απόφαση;
-Κανένας δεν μπορεί να είναι ικανοποιημένος 100%. Παρ΄ όλα αυτά θεωρώ ότι ο συμβιβασμός που έγινε είναι έντιμος και προωθητικός. Αν υλοποιηθούν οι αποφάσεις θα είναι ένα πολύ μεγάλο βήμα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οι αποφάσεις αφορούν κυρίως τα οργανωτικά. Δηλαδή τη συγκρότηση των τοπικών επιτροπών, τη θεσμοθέτηση της έννοιας του μέλους, τη δυνατότητα των τοπικών επιτροπών να αποφασίζουν για τα τοπικά ζητήματα και τη δυνατότητα να αναδεικνύουν τοπικές ηγεσίες είτε με εκλογή είτε με συναίνεση. Αυτό είναι τεράστιο βήμα κατοχύρωσης της συλλογικότητας, της υπευθυνότητας και της δημοκρατίας μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Και όλα αυτά συνδέονται άμεσα με την πολιτική κατεύθυνση του ΣΥΡΙΖΑ για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της περιόδου.
*Θα μπορούσε κάποιος -με δόση χιούμορ- να ισχυριστεί ότι η 4η συνδιάσκεψη θα αποφασίσει να υλοποιηθούν οι αποφάσεις των προηγούμενων τριών;
-Προσωπικά, δεν είμαι απαισιόδοξος. Αλλά αν κάνουμε αυτό το λάθος, η επόμενη πανελλαδική συνδιάσκεψη θα έχει τον κίνδυνο να μην πραγματοποιηθεί ή και να πραγματοποιηθεί να γίνει σε πολύ αρνητικό κλίμα. Συνεπώς, είναι απολύτως κρίσιμο να υλοποιηθούν αυτές οι αποφάσεις.
Η υλοποίηση των αποφάσεων
*Από τι εξαρτάται; Γιατί δεν υλοποιούνται οι αποφάσεις; Ποιο είναι το εμπόδιο;
-Την απάντηση δεν την δίνω ως συντονιστής της Γραμματείας, αλλά προσωπικά. Είναι γνωστό ότι μέσα στη μεγαλύτερη συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει μια ορατή πολιτική ομάδα, η οποία είναι σε πλήρη αντίθεση με τις συγκεκριμένες αποφάσεις, αλλά θα έλεγα -και το έχει πει και η ίδια δημόσια- ότι είναι σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ συνολικά. Βάζει βέτο για τις αποφάσεις και νομίζω ότι υπάρχει ζήτημα πολιτικής τόλμης από την ηγεσία του ΣΥΝ να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα.
*Ναι, αλλά τέθηκε από τον Συνασπισμό ζήτημα μη υλοποίησης των αποφάσεων;
-Δεν χρειάζεται να ανατρέξεις στα ευαγγέλια και στις γραφές, σε μυστικά κείμενα για να ανακαλύψεις αυτά τα σημάδια. Αυτά τα σημάδια είναι δημόσια, πλέον. Είναι δημόσιος ο διάλογος. Έχουν εκφραστεί με τοποθετήσεις κορυφαίων στελεχών, π.χ. του κοινοβουλευτικού μας εκπροσώπου.
*Αναφέρεσαι στην Ανανεωτική Πτέρυγα;
-Ναι, αναφέρομαι στη δήλωση «δεν είμαι και δεν θα γίνω μέλος του ΣΥΡΙΖΑ».
*Ναι, αλλά αυτά τα λέει η Ανανεωτική Πτέρυγα. Υπάρχει και ο Συνασπισμός, η ηγεσία του. Έχει θέσει θέμα ο Συνασπισμός να μην υλοποιηθούν οι αποφάσεις;
-Όσοι ήμασταν στο Φάληρο διαπιστώσαμε το δισταγμό της ηγεσίας του Συνασπισμού να αντιμετωπίσει αυτό το ζήτημα. Οι αποφάσεις της συνδιάσκεψης χαρακτηρίζονται από απλή λογική. Δεν χρειάζεται φιλοσοφία για να αντιληφθείς ότι είναι σωστές. Όλοι μας γνωρίζουμε ότι είναι σωστές. Το θέμα είναι αν θα τις κάνουμε ή όχι.
*Μετά τη συνδιάσκεψη έχει συνεδριάσει η Γραμματεία δύο-τρεις φορές. Προφανώς έχει συζητήσει το ζήτημα της υλοποίησης. Τι έχει προχωρήσει, τι όχι και ποιος ευθύνεται;
-Η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έχει βγάλει ήδη μια οργανωτική εγκύκλιο, που καλύπτει την υλοποίηση των αποφάσεων και καλεί τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ να προχωρήσουν. Συνεπώς, η μπάλα είναι στο γήπεδο των υπαρκτών δυνάμεων και της εφαρμοσμένης πολιτικής. Καλώ και εγώ όλες τις συντρόφισσες και τους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ να κινηθούν θαρραλέα προς αυτήν την κατεύθυνση. Να υλοποιήσουν τις αποφάσεις της συνδιάσκεψης με εξωστρέφεια και δυναμισμό. Να κάνουμε καμπάνια και να διεκδικήσουμε μέλη και όχι απλώς να καταγράψουμε τα υπάρχοντα. Να διεκδικήσουμε μέλη από την κοινωνία και τους αγώνες και να οργανώσουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι ώστε να έχουμε ένα εργαλείο στα χέρια μας γιατί οι μέρες που έρχονται είναι εξαιρετικά δύσκολες.
*Με το Γραφείο Τύπου τι γίνεται;
-Δυστυχώς για την ώρα δεν έχει ωριμάσει. Υπάρχει συζήτηση στη γραμματεία, υπάρχουν προτάσεις, αλλά είναι πρόωρο να πω οτιδήποτε.
*Υπάρχουν διαφωνίες επί των ονομάτων, της έδρας ή υπάρχουν δυσκολίες άλλου τύπου;
-Υπάρχει μια δύσκολη απόφαση, η οποία πρέπει να παρθεί και κυρίως να υλοποιηθεί στην καθημερινότητα. Να δεχτεί ο Συνασπισμός να μεταφερθεί πολιτική ενέργεια από τον Συνασπισμό στον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό είναι το ζήτημα. Δεν είναι τα πρόσωπα, αν και υπάρχουν και εκεί δυσκολίες. Συζητάμε ακόμη για το περιοδικό του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είχε βγάλει εφημερίδα...
*Σωστά, αλλά βλέπουμε, όμως, ότι βγάζουν άλλοι εφημερίδα. Αυτό πώς το σχολιάζεις; -Εφημερίδες βγάζουν πολλοί. Όλες οι οργανώσεις βγάζουν εφημερίδα.
*Ναι, αλλά είναι η πρώτη φορά που εκδότες είναι δύο οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
-Δεν είναι το πρώτο δίκροκο έντυπο. Για παράδειγμα και η «Εποχή», όχι σε κάθε φύλλο, αλλά σε πολλά είναι δίκροκη. Είναι η «Εποχή» και το «Εντός Εποχής». Καλές προσπάθειες είναι όλες αυτές.
*Θα μπορούσε να είχε βγει μια κοινή εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ ή να είχε δημιουργηθεί ένας ενιαίος εκδοτικός οργανισμός;
-Μέχρι τώρα όχι. Θα προτιμούσα να κάναμε τα ώριμα βήματα. Το περιοδικό είναι εύκολο να βγει και εκτιμώ ότι θα βγει.
Ο αδύναμος κρίκος και ο Αλέκος Αλαβάνος
*Πώς κρίνεις πολιτικά τη συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου στην «Ελευθεροτυπία»; -Ως οργάνωση, έχουμε δηλώσει και μετά την τοποθέτηση του Αλέκου Αλαβάνου στο Φάληρο, ότι η κεντρική ιδέα της πρότασής του, που είναι πρόταση προς τον ΣΥΡΙΖΑ, μας βρίσκει σύμφωνη. Και ως βασικά στοιχεία θεωρώ την αντιμετώπιση της Ελλάδας ως τον αδύναμο κρίκο του νεοφιλελευθερισμού σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Και για λόγους οικονομικούς και για λόγους πολιτικούς...
*Γιατί είμαστε ο αδύναμος κρίκος; Είναι μία σκέψη που είχε κάνει ο Αλέκος Αλαβάνος και παλαιότερα. Ποια είναι τα θεμέλια αυτής της σκέψης. Με την έννοια ότι και σε άλλες χώρες υπάρχουν σοβαρά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα και τα συνδικάτα και η αριστερά έχουν μεγαλύτερη ισχύ.
-Όχι. Και τα δύο μαζί δεν υπάρχουν σε πολλές χώρες. Θα ήμουν ευτυχής αν το ιταλικό κίνημα, για παράδειγμα, ήταν στην κατάσταση που ήταν παλιότερα. Θα στο πω με τα λόγια ενός από τους περίφημους οίκους, που κρίνουν τα ομόλογα: ότι η Ελλάδα είναι μια χώρα η οποία έχει δυσανεξία προς τις κοινωνικές μεταρρυθμίσεις -εννοεί τις αντιμεταρρυθμίσεις- και ταυτόχρονα μεγάλη ανοχή στις μεγάλες κινητοποιήσεις, όπως αποδείχτηκε τον περσινό Δεκέμβρη. Αυτή η ματιά ενός νεοφιλελεύθερου είναι σωστή. Τα βλέπει από απόσταση και είναι σωστή. Δεν έχουμε σε πολλές χώρες της Ευρώπης παραδείγματα που και το δεξιό και το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα συμφωνούν να αλλάξουν το Σύνταγμα και να καταργήσουν τη δημόσια εκπαίδευση και να γίνεται εφικτό μέσα από ένα μεγάλο κίνημα στη νεολαία να ακυρώνεται αυτή η διαδικασία. Αναφέρομαι στο άρθρο 16. Δεν έχουμε σε πολλές χώρες τόσες μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις. Σκέψου μόνο τι έγινε στην Αθήνα μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ. Έχουμε κάθε μέρα κάποιο σημαντικό εργατικό γεγονός. Αυτοί οι «μικροί» αγώνες είναι σημάδια για ένα ποτάμι. Είναι νωρίς βέβαια, αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τους ρυθμούς που εκδηλώνονται.
*Συνεπώς, λες, ότι ένας εργατικός Δεκέμβρης δεν είναι στη σφαίρα της φαντασίας ή εκδήλωση απλώς επιθυμίας. Είναι κατά τη γνώμη σου υπαρκτό ενδεχόμενο.
-Επειδή στην πολιτική δεν είμαι τζογαδόρος δεν με ενδιαφέρει η πρόβλεψη. Με ενδιαφέρει η πολιτική εκτίμηση. Και η πολιτική εκτίμηση, την οποία συμμερίζομαι, είναι ότι, για να κτιστεί αποτελεσματική αριστερά ενάντια στη διαχείριση του νεοφιλελευθερισμού, πρέπει να συγκεντρωθεί πάνω στην έκφραση των εργατικών και λαϊκών αιτημάτων, στην οργάνωση των εργατικών και νεανικών αγώνων και στην προοπτική ενός εργατικού Δεκέμβρη, που θα σπάσει τον αδύναμο κρίκο και θα θέσει το ζήτημα της ανατροπής του νεοφιλελευθερισμού όχι μόνο στη χώρα, αλλά και πανευρωπαϊκά.
Για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
*Θεωρείς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ την τελευταία περίοδο είναι πιο συστημικός, πιο «καλό παιδί»; -Είναι πιο συγχυσμένος. Με κάποιες προτάσεις έχει γίνει πολιτική ζημιά στο σήμα το οποίο εκπέμπουμε προς τα έξω.
*Για παράδειγμα;
-Ότι έμεινε ανοιχτό το ενδεχόμενο να ψηφίσουμε τον Κ. Παπούλια για πρόεδρο της Δημοκρατίας.
*Νομίζω ότι η γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ ομόφωνα έχει διατυπώσει την άποψη της -δεν ξέρω αν είναι απόφαση η κλίμα- να μην στηρίξει τον σημερινό Πρόεδρο. Δεν ισχύει;
-Δεν χρειάζεται πολλή σοφία για να πάρει κανείς αυτήν την απόφαση. Αν ένα τόξο από το ΛΑΟΣ έως το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ συμφωνήσουν να παραταθεί η θητεία του σημερινού προέδρου, θα είναι στο πλαίσιο μιας πολιτικής συναίνεσης, εθνικής ενότητας για την αντιμετώπιση της κρίσης. Και στην πολιτική αντιμετώπισης της κρίσης δεν βλέπω κανένα περιθώριο διαλόγου, συμβιβασμού και συναίνεσης με την πολιτική που έχει η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση.
Κινδυνεύουμε να γίνουμε όλοι μας επισφαλείς
*Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει ήδη μια μεγάλη καμπάνια για την επισφάλεια. Πώς προχωράει αυτή η προσπάθεια, η οποία, αν μη τι άλλο, είναι φιλόδοξη;
-Είναι μια πάρα πολύ σωστή απόφαση. Και αναδεικνύει αυτά τα οποία μπορούν να μας ενώσουν και που έχουν δυναμική μέσα στην κοινωνία. Η κυβέρνηση ενώ υποσχέθηκε ότι θα βάλει τέλος στον εργασιακό μεσαίωνα, στρέφεται άγρια ενάντια στους ελαστικοποιημένους. Θα πετάξει έξω από το Δημόσιο το 1/3 των συμβασιούχων, ενώ στον ιδιωτικό τομέα, δίνοντας σήμα ότι θα τον αφήσει ανεξέλεγκτο, το φαινόμενο θα ενταθεί. Ξεκινώντας ο ΣΥΡΙΖΑ την καμπάνια για την επισφάλεια επιλέγει να πάει στο μάτι του κυκλώνα. Βέβαια, οι δυσκολίες είναι μεγάλες. Θα χρειαστεί, εκτός από την προπαγάνδα, η οποία και αυτή είναι θετική για την αρχή της καμπάνιας, να συγκεντρωθούν δυνάμεις για να πάμε σε πιο ουσιαστικούς στόχους, όπως η δημιουργία σωματείων, οργάνωσης των αγώνων των επισφαλών κ.λπ.
*Ο κόσμος της επισφάλειας κοιτάει προς τον ΣΥΡΙΖΑ; Σε ρωτώ γιατί είναι γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ουσιαστικές αδυναμίες στην επαφή του με φτωχά κοινωνικά στρώματα.
-Αυτός ο κόσμος αναζητά απεγνωσμένα για πολιτικά, οργανωτικά και αγωνιστικά στηρίγματα. Η ζήτηση είναι πολύ μεγαλύτερη από την προσφορά. Συνεπώς οι ευθύνες είναι σε μας. Αν κινηθούμε προς αυτήν την κατεύθυνση είμαι σίγουρος ότι η συνάντηση θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Και να πω, επίσης, ότι αυτή τη φορά οι επισφαλείς έχουν την αλληλεγγύη όλων των εργαζομένων. Γιατί υπάρχει η αίσθηση ότι αν δεν απαντήσουμε στα ζητήματα της επισφάλειας, θα γίνουμε όλοι επισφαλείς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου