Διαβάζοντας προσεχτικά τις δηλώσεις αυτές δεν μπορούμε παρά να εκφράσουμε ορισμένες απορίες:
1. Γιατί άραγε το κείμενο συνιστά ευθεία επίθεση κατά του Συνασπισμού ή παρέμβαση στα εσωτερικά του; θα μπορούσε η κατηγορία αυτή να είχε βάση αν ο σύντροφος Κουβέλης εκπροσωπούσε αποκλειστικά τον Συνασπισμό. Αλλά όσο γνωρίζουμε ο Φ. Κουβέλης είναι ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή όλων των μελών του ΣΥΡΙΖΑ, ενταγμένων και ανένταχτων. Υπό αυτή την έννοια οι δηλώσεις και η στάση του, μας αφορούν εξίσου. Εκτός αν όσοι εξαπολύουν τα βέλη τους στο κείμενο των «23» θεωρούν ότι τα ζητήματα αυτά είναι υπόθεση του Συνασπισμού και μόνο. Αλλά αυτό ούτε ευσταθεί, ούτε και θα το δεχτούμε. Άλλωστε η στάση του Φ. Κουβέλη σε σειρά θεμάτων έρχεται σε πλήρη αντίθεση με ρητές αποφάσεις εκτός των άλλων, οργάνων του ΣΥΡΙΖΑ, συνδιασκέψεων κτλ., και με αποφάσεις της ηγεσίας του Συνασπισμού.
2. Κάποιοι είπαν ότι οι «23» θέλουν να φιμώσουν τη διαφορετική άποψη. Μόνο, που στην προκειμένη συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Προφανώς και ο σύντροφος Κουβέλης -όπως και όλοι μας-, έχει δικαίωμα να διατυπώνει ελεύθερα την άποψή του. Αλλά την ίδια στιγμή πρέπει να σεβόμαστε τις συλλογικές αποφάσεις, τον κόσμο που ψήφισε το κοινό μας εγχείρημα και φυσικά να κινούμαστε με βάση το σχέδιο που έχουμε δημόσια εξαγγείλει, σχέδιο ανταγωνιστικό ως προς τα αντίστοιχα του δικομματισμό και φυσικά της κυβέρνησης. Διαφωνούμε με τις προτάσεις του για συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στις αυτοδιοικητικές εκλογές, για τη ψήφιση του Κ. Παπούλια και για τη συμμετοχή στον λεγόμενο κοινωνικό διάλογο αλλά δεν είναι αυτό, που κυρίως, μας ενοχλεί. Μας ενοχλεί η ηχηρή δική του απουσία, αλλά και άλλων στελεχών από τις συλλογικές μας διαδικασίες, οι απαξιωτικές δηλώσεις για τον ΣΥΡΙΖΑ, η άρνησή τους να ενταχθούν –με τις όποιες διαφωνίες τους- στην κοινή μας πορεία. Ο Φώτης Κουβέλης, άλλωστε, απάντησε «ίδωμεν» σε ερώτηση δημοσιογράφου τι θα γίνει αν το κόμμα του αποφασίσει να μην στηρίξει τον Κ. Παπούλια για πρόεδρο Δημοκρατίας. Αυτό το «ίδωμεν» είναι που προβληματίζει, που είναι αναντίστοιχο του θεσμικού του ρόλου και όχι η διατύπωση διαφορετικής άποψης. Στην ουσία ο Φ. Κουβέλης χρησιμοποιεί τη δεσπόζουσα θέση του στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, για να λειτουργεί ως εκφραστής της Ανανεωτικής Πτέρυγας του Συνασπισμού.
3.Καλοπροαίρετοι επικριτές του κειμένου, υποστηρίζουν ότι δεν έπρεπε να εμπλακούν στη διένεξη αυτή στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ εκτός Συνασπισμού. Δεν έχουν δίκιο. Όλο το προηγούμενο διάστημα ζήσαμε όλοι και όλες μας μια σκληρή αντιπαράθεση ανάμεσα σε στελέχη του Συνασπισμού. Το ζήσαμε και το παρακολουθήσαμε, ως ΑΚΟΑ, στη μεγαλύτερη διάρκειά του διακριτικά. Φαίνεται, όμως, ότι η διακριτικότητά μας, εκλήφθηκε ως αδυναμία, ως παραδοχή ότι μόνο ο «μεγάλος αδελφός» έχει δικαίωμα να ομιλεί και να ασκεί κριτική
4.Εμείς είπαμε κάτι απλό και αυτονόητο για κάθε συλλογικό οργανισμό. Ότι ο εκπρόσωπός μας στη Βουλή πρέπει να εκπροσωπεί, τα μέλη του κόμματος στο οποίο ανήκει, εμάς, τις άλλες συλλογικότητες, τις ανένταχτες και τους ανένταχτους, τον ΣΥΡΙΖΑ ολόκληρο δηλαδή. Αυτός είναι ο θεσμικός του ρόλος, ρόλο που αποδέχτηκε όταν του έγινε η πρόταση. Διαφορετικά, αν αυτό δεν μπορεί να το κάνει –γιατί ίσως δεν του το επιτρέπει η άποψη και η συνείδησή του- μόνος του θα έπρεπε να πάρει την πρωτοβουλία να πει «μένω απλός βουλευτής». Δεν μπορεί να θέλεις να ηγείσαι ενός πολιτικού σχηματισμού και να τον απαξιώνεις. Δεν μπορεί να είσαι ο θεσμικός του εκπρόσωπος στη Βουλή και να μην συνδιαλέγεσαι μαζί του. Δεν μπορεί να εκλέγεσαι στο όνομά του και να μην σέβεσαι τις συλλογικές του αποφάσεις. Ή μήπως μπορεί;
Πάνος Λάμπρου μέλος της Γραμματείας της ΑΚΟΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου