«τάχα επαναστάτες που αντιμάχονται την έννοια του συμβιβασμού και πυροδοτούν επικίνδυνες εκρήξεις όπως τα Δεκεμβριανά»

Το δείπνο τελείωσε. Ο καταβεβλη-μένος και συγκι-νημένος ιστορικός ηγέτης της Αριστεράς Του, έκανε την ύστατη προσπάθεια να διασφαλίσει την υστεροφημία του και το μέλλον των πολιτικών παιδιών του. Είχε προηγουμένως φροντίσει, να αναγνωρίσει ως μεγάλο λάθος, δημόσια και ανερυθρίαστα, την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, χαϊδεύοντας τα αυτιά του  πρωθυπουργού και της Πασοκικής βάσης.

Θα το έκανε άραγε αυτό, εαν ζούσε ακόμη ο Χαρίλαος Φλωράκης; Μάλλον όχι.

Πέρα από το ηθικό και πολιτικό ατόπημα της μη πρόσκλησης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα στο δείπνο, κίνηση πάντως που δεν έπρεπε να ξαφνιάζει ή να ενοχλεί, τάχθηκε ανοιχτά υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου, στέλνοντας το μήνυμα σε όλες τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις, πως η Αριστερά που αρχίζει από τον Κουβέλη και τελειώνει στον Χατζησωκράτη είναι η Αριστερά που χρειάζεται η Ελληνική κοινωνία. Και δεν ήταν η πρώτη φορά.

Άλλοι βιαστικοί τάχατες επαναστάτες αντιμάχονται την έννοια του συμβιβασμού και πυροδοτούν επικίνδυνες εκρήξεις όπως τα Δεκεμβριανά 2 ή παίζουν το ρόλο των αδιάλλακτων ασυμβίβαστων κηρύσσοντας το θετικό ρόλο του φόβου. Όλοι αυτοί παραδόξως δουλεύουν για την έκρηξη και πρέπει να αντιμετωπισθούν με το διάλογο πριν να είναι αργά είπε ο Λεωνίδας Κύρκος.

Ξεκάθαρη θέση. Η Αριστερά των συμβιβασμών λοιπόν είναι η  καλή Αριστερά, οποιαδήποτε άλλη είναι εκτός Δημοκρατικής λειτουργίας, είναι περίπου εκτός νόμου. Όποιος είδε την χθεσινή εκπομπή του Πρετεντέρη, θα άκουσε τον Κωνσταντίνο Μίχαλο να αποδίδει τα εύσημα στην Αριστερά που εκπροσωπεί ο Φώτης Κουβέλης, το πνευματικό παιδί του Λεωνίδα Κύρκου και παραδόξως Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

Εκείνο που σίγουρα θα ενόχλησε τον Λεωνίδα Κύρκο ήταν η απουσία του ΠτΔ, και η ελαφριά διαφοροποίηση του Δημήτρη Παπαδημούλη, σε σχέση με τη μη πρόσκληση του Αλέξη Τσίπρα.

Προφανείς οι λόγοι.

Ο ηγέτης λοιπόν που μίλησε πρώτος για το ύφος και το ήθος της πολιτικής και το ξέχασε στα στερνά, μετά το δείπνο μεταφέρθηκε στο Ιπποκράτειο. Να του ευχηθούμε περαστικά, και να μας συγχωρεί αλλά υπάρχουμε και θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε. Η απολίτικη, και βαθειά αντιδημοκρατική πολιτική του ετσιθελισμού θα ηττηθεί, όσο και να προσπαθήσουν οι προστάτες της.

Αν η Κουμουνδούρου αισθάνεται ενοχλημένη, να πάρει τις αναγκαίες πρωτοβουλίες ώστε να μην ξαναενοχληθεί.